Από το 1985 και τον Χρήστο Σαρτζετάκη έχει να προταθεί- μάλλον και ψηφιστεί- Πρόεδρος της Δημοκρατίας μη πολιτικό πρόσωπο.
Υγιές για μένα το «μη πολιτικός».
Οι πολιτικοί με τα πεπραγμένα τους οξύνουν τα πολιτικά πάθη, δεν είναι καθ΄ ολοκληρίαν σεβαστοί από το εκλογικό σώμα και τη Βουλή.
Επίσης αξίζει το γυναικείο φύλο να κατακτήσει στη χώρα μας και το ύπατο αξίωμα. Όντως όπως η ίδια η Αικατερίνη Σακελλαροπούλου δήλωσε χθες «στο πρόσωπό μου τιμάται σήμερα η Δικαιοσύνη και η σύγχρονη Ελληνίδα».
Ούτε καν γυναίκα πολιτικός δεν είναι. Γιατί ακούστηκαν κάτι ονόματα που προκάλεσαν αρνητική αίσθηση. Φαίνεται μια σοβαρή προσωπικότητα, η οποία διαθέτει νομικές γνώσεις και επιστημονικό κύρος και είναι υπερκομματική.
Μια επιλογή που σίγουρα έχει περγαμηνές ωστόσο αν τελικά εκλεγεί και αυτή θα κριθεί. Πρέπει να σταθεί στο ύψος των κρίσιμων περιστάσεων, οφείλει να σταθεί, γιατί οι συνθήκες είναι δύσκολες και πολύπλοκες, ιδίως στα κρίσιμα εθνικά θέματα.
Ο γνώμονας πρέπει να είναι η υπεράσπιση της Πατρίδας και της Δημοκρατίας. Τίποτα άλλο απολύτως.
Κάποιοι στο διαδίκτυο την κατηγόρησαν χθες, όταν το όνομά της ανακοινώθηκε από τον Κ. Μητσοτάκη, ότι επί των ημερών της στο ΣτΕ πέρασε η κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού ή ότι δεν προέβαλλε σθεναρή αντίσταση στη Συμφωνία των Πρεσπών. Χωρίς να θέλω να την υπερασπιστώ, μην ξεχνάμε ότι σε τέτοιες θέσεις, ένα πρόσωπο μονάχα δεν κρίνει την αλλαγή στη νομοθεσία. Υπάρχουν πολλές ψήφοι οι οποίες θα κρίνουν το κάθε αποτέλεσμα και φυσικά πολύπλοκη νομολογία. Δεν είναι όλα απλά.
Να το έχουμε μεν στο νου μας, αλλά να μην δηλητηριάζουμε δε το κλίμα ακόμα δεν αρχίσαμε. Νέο πρόσωπο, νέες προσδοκίες και δίκαιη κρίση κατά τα πεπραγμένα της. Για να τα βάλουμε όλα σε μια σειρά και σε μια κοινή λογική.
Εν τέλει δηλαδή, το αποτέλεσμα και η Ιστορία κρίνουν τους πάντες
Δημήτρης Κυριακού
