Το νέο αναθεωρημένο Ελληνικό Σύνταγμα είναι πλέον γεγονός. Η νέα κυβερνητική πλειοψηφία φέρει τη σφραγίδα της στις νέες αλλαγές σε άρθρα του Συντάγματος. Φυσικά η κάθε πλευρά, η κάθε παράταξη έχει τη δική της αλήθεια.
Η κυβερνώσα παράταξη κάνει λόγο για μια αναθεωρητική διαδικασία που είχε τη συμμετοχή της μειοψηφίας, δηλαδή της Αντιπολίτευσης και η δεύτερη, ιδίως η Αξιωματική Αντιπολίτευση θεωρεί ότι η πλειοψηφία πέρασε διατάξεις που ικανοποιούσαν περισσότερο το δικό της ακροατήριο.
Σε κάθε περίπτωση και χωρίς να υπεισέλθουμε σε λεπτομέρειες επί της Νομοθετικής διαδικασίας, εμφανής ήταν η αίσθηση στην κοινή γνώμη ότι δεν υπήρξε κατά τη διαδικασία αυτή της Συνταγματικής Αναθεώρησης συναίνεση. Ούτε καν διάθεση για συναίνεση κι αυτό δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός, δηλαδή Συνταγματολόγος ή πολιτικός αναλυτής για να το αντιληφθεί.
Από εκεί και πέρα εάν δεν ομονοούν τα κόμματα σε τίποτα και ποτέ, τότε πως θα δούμε καλύτερες ημέρες;
Από τα Εθνικά θέματα (τα τελευταία χρόνια) και τη Συνταγματική Αναθεώρηση (Ειδικότερα δείτε τη διάταξη για εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας ή αυτή του άρθρου 86 σχετικά με το Νόμο περί ευθύνης υπουργών κ.α) έως και τα απλούστερα που κατά καιρούς προκύπτουν, έχουμε μια στείρα αντιπαράθεση- αυτή κυρίως εκφράζεται στη λεκτική οξύτητα των πολιτικών αρχηγών και στις αντιπαραθέσεις τους- χωρίς να οδηγεί πουθενά.
Μην ξεχνάμε ότι και να προχωράει μια διαδικασία, ακόμα και Νομοθετική, στην επόμενη Κοινοβουλευτική περίοδο, η επόμενη Κυβέρνηση προσπαθεί να αλλάξει αυτά που η προηγούμενη έχει Νομοθετήσει. Έτσι όμως ιδίως όταν αφορά σοβαρά θέματα της χώρας και του κράτους, αυτό δεν βοηθά καθόλου τα πράγματα να πάνε μπροστά.
Και το χειρότερο; Όλα δείχνουν ότι παγιώνεται η πολιτική πόλωση του δικομματισμού. Και αυτό φαίνεται μέσα από την πολιτική επικαιρότητα…
Είμαι σίγουρος ότι εάν ρωτήσεις 100 πολίτες για το ποια είναι η άποψη του ΚΙΝΑΛ ή του ΚΚΕ, οι 90 δεν θα ξέρουν ακριβώς, ενώ για τα δυο μεγάλα κόμματα θα ξέρουν. Εξάλλου όλος σχεδόν ο μιντιακός μηχανισμός περιστρέφεται γύρω από τους δυο πόλους και προβάλλει τους συντελεστές του. Αλλά αυτή είναι μια διαφορετική ιστορία για άλλη στιγμή…
Δημήτρης Κυριακού
