Η “Ημέρα της Γυναίκας” (8 Μαρτίου) αποτελεί μία ημέρα που δεν πρέπει να θυμόμαστε τις γυναίκες μόνο για 24 ώρες. Είναι μία ημέρα που οφείλει να αποτελέσει το έναυσμα για δράση σε καθημερινό επίπεδο για την ισότητα.
Εν έτει 2022, οι γυναίκες εξακολουθούν να λαμβάνουν χαμηλότερους μισθούς σε ίδιες θέσεις εργασίας σε σύγκριση με τους άνδρες συναδέλφους τους. Μία πρακτική που πρέπει να αλλάξει το ταχύτερο δυνατό, ιδιαίτερα σε χώρες όπως η δική μας.
Εν έτει 2022 οι γυναίκες δυσκολεύονται στη χώρα μας να αποκατασταθούν επαγγελματικά, καθώς μία από τις κυριότερες ερωτήσεις είναι αν σκοπεύουν να κάνουν παιδιά…
Εν έτει 2022, παρατηρούνται ακόμα και σήμερα χιλιάδες περιστατικά έμφυλης βίας τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό χώρο, με τα θύματα να αδυνατούν να μιλήσουν. Μάλιστα, η βία εντός του οικογενειακού περιβάλλοντος μένει πολλές φορές χωρίς καταγγελία, κάνοντας την ζωή των θυμάτων εφιαλτική.
Εν έτει 2022 συνεχίζουμε να καταγράφουμε γυναικοκτονίες, με δράστες ανθρώπους που νομίζουν ότι οι σύζυγοι/σύντροφοί τους είναι “κτήματά” τους με μηδαμινή αξία…
Εν έτει 2022 υπάρχουν καθεστώτα που τοποθετούν την γυναίκα στον πάτο της κοινωνικής ζωής, επιφυλάσσοντας μία ζωή καθημερινής υποταγής, σιωπής, βαρβαρότητας και εξευτελισμού (βλ. Ταλιμπάν κ.ά.).
Η σημερινή “Ημέρα της Γυναίκας” έχει μία ιδιαίτερη αξία, εξαιτίας του πολέμου στην Ουκρανία. Σύμφωνα με εκτιμήσεις των διεθνών οργανισμών, πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι έχουν εγκαταλείψει την χώρα. Ιδιαίτερα σ’ έναν πόλεμο, οι γυναίκες και τα παιδιά είναι τα μεγαλύτερα θύματα.
Το ζήτημα της ισότητας αποτελεί ζήτημα Δημοκρατίας. Η διαρκής προσπάθεια για ισότητα σε όλα τα επίπεδα πρέπει να αποτελεί στόχο όλων μας διαρκώς. Παρά την πρόοδο που έχει συντελεστεί, υπάρχουν πολλά που πρέπει να γίνουν για την δημιουργία μίας δικαιότερης κοινωνίας σε όλα τα επίπεδα.
Ι. Διαμάντης
