Παρατηρώ μέρες (μάλλον χρόνια τώρα…) τις αντικρουόμενες απόψεις φίλων μου κυρίως διαδικτυακών, δηλαδή απλά γνωστών μου, που εύκολα κρίνουν τους ανθρώπους από μια πράξη ή άποψη.
Τα δημόσια πρόσωπα τα έχουμε «σταυρώσει» τόσα χρόνια. Μερικές φορές δικαίως γιατί έχουν διαπράξει εν γνώση τους σωρεία κοινωνικών αδικιών.
Γράφω αυτό το αρθράκι με αφορμή το… πέσιμο που κάνουν αρκετοί σήμερα στον Τσιόδρα που πήγε στους Ρομά και δεν πήρε μέτρα προφύλαξης.
Τον θέλουμε και σκληρό, τον θέλουμε και φιλάνθρωπο, τον θέλουμε και… αποστειρωμένο, τον θέλουμε και διαχυτικό.
Ακούστε μάγκες. Στα 33 μου έχω καταλάβει πολλά. Ένα από αυτά είναι πως στη ζωή δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα, ούτε να βρούμε τον τέλειο άνθρωπο. Ούτε τον τέλειο επαγγελματία. Είναι ανέφικτο αυτό.
Μιλάμε για ανθρώπους όχι για Θεούς. Επιτρέπουμε το λάθος στον εαυτό μας, αλλά όχι στους άλλους. Ποτέ. Είμαστε οι πιο αυστηροί κριτές και συνάμα (αυτονόητα… για μας μόνο βέβαια) ειδικοί σε όλα.
Όσοι με ξέρετε προσωπικά, γνωρίζετε καλά πόσο σκληρή κριτική έχω κάνει ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ στα δημόσια πρόσωπα και ως ενεργός πολίτης και στο πλαίσιο της δημοσιογραφικής δράσης μου. Μερικοί αναγνώστες με μαθαίνετε εσχάτως από εδώ μέσα.
Ναι. Θέλουμε μια καλύτερη Ελλάδα, μια καλύτερη κοινωνία. Μια δικαιότερη κοινωνία. Ένα πραγματικά αποτελεσματικό κράτος στην υπηρεσία των πολιτών. Αλλά δεν συμφωνώ με την… λογική του να ισοπεδώνουμε τους πάντες και τα πάντα μια ζωή. Επίσης ποτέ δεν μπήκα στη λογική της μονομερούς κριτικής, της δογματικής. Θα αποδίδεται από μένα πάντα δίκαιη κριτική σε όλους. Με τα σωστά και τα λάθη μας είμαστε ΟΛΟΙ. Να λες και το δίκιο του άλλου ακόμα και όταν σε γενικό πλαίσιο διαφωνείς μαζί του. Να μην είσαι κανίβαλος.
Θεωρώ ότι το τελευταίο που ανέφερα, αν ισχύσει, μπορεί να μας αλλάξει τη νοοτροπία προς το καλύτερο ως κοινωνία.
Τι λέτε;
ΥΓ: Βγείτε στα μπαλκόνια του σπιτιού σας και αναπνεύστε. Άνοιξη ! Υπέροχος καιρός σήμερα! Ψυχική ανάταση! Η ελπίδα εύχομαι να παραμένει άσβεστη στις ψυχές σας. Θα έρθουν καλύτερες ημέρες ξανά. Να είστε σίγουροι.
Δημήτρης Κυριακού
