Έπεσε και αυτό το κάστρο της προηγούμενης κυβέρνησης περί… μοναδικής περίπτωσης όπου ελληνική κυβέρνηση άσκησε πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, αφού ο Μητσοτάκης πήγε Κίνα πρόσφατα και ο Κιζένος Πρόεδρος ήρθε χθες Αθήνα. Μόνο θετική μπορεί να εκληφθεί κατά την άποψή μου η ενίσχυση της συνεργασίας της Ελλάδας με την Κίνα. Και αυτό γιατί πολύ απλά έτσι ενισχύεται επιπλέον η αναπτυξιακή δυναμική της ανεμικής ακόμα ελληνικής οικονομίας. Και η επίσκεψη βέβαια του Ν. Δένδια πρόσφατα στη Μόσχα, ίσως βάλει στο παιχνίδι και τον Ρωσικό παράγοντα.
Ο Κ. Μητσοτάκης και ο Σι Τζιπινγκ λοιπόν υπέγραψαν σε Πεκίνο και Αθήνα σημαντικές διακρατικές συμφωνίες σε πολλούς τομείς δράσης, δίνοντας την ευκαιρία για τη χώρα μας σε τομείς όπως οι εξαγωγές να πάρει τα πάνω της (βλέπε εξαγωγές και πωλήσεις του κρόκου Κοζάνης στη Κίνα κτλ). Και όχι μόνο στις εξαγωγές αλλά και σε άλλους τομείς θα υπάρξει η ευκαιρία στην Ελληνική οικονομία να κερδίσει απ΄ αυτή τη συνεργασία.
Η επένδυση της Cosco την ίδια ώρα αναπτύσσεται και μεγαλώνει στο λιμάνι του Πειραιά και θα προσφέρει νέες θέσεις εργασίας που αποτελούν το κλειδί για περισσότερο πλούτο και ευκαιρίες εξέλιξης για όλους. Θα μου πεις θα είναι ιδανικές θέσεις; Όχι απόλυτα αλλά από κάπου πρέπει να ξεκινάς μετά από μια καταστροφή, ύστερα από μια ουσιαστική πτώχευση… Βέβαια από αυτά τα διακρατικά deals θα ωφεληθούν και μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, έτσι γίνεται πάντα και δεν αποτελεί εξαίρεση η Ελλάδα του ΄19. Να κερδίσει ο πλούσιος, όμως να επωφεληθούν και όσοι περισσότεροι γίνεται από τους μη προνομιούχους.
Το ίδιο όλοι προσδοκούν και για την επένδυση του Ελληνικού η οποία πάντως παρουσιάζει μια στασιμότητα ως προς την εξέλιξή της το τελευταίο χρονικό διάστημα. Όλοι περιμένουν να υλοποιηθεί για να ανοίξουν δουλειές…
Όχι μόνο η οικονομία αλλά και η εξωτερική μας πολιτική μπορεί να ενισχυθεί από άποψη στηριγμάτων και συνεργασιών εάν έχουμε πολλές διεθνείς συμμαχίες. Ο Κινέζος Πρόεδρος για παράδειγμα (ο οποίος για να τα λέμε όλα δεν διακρίνεται και για τις μεγάλες δημοκρατικές του ευαισθησίες εντός της χώρας του…), υποστήριξε ότι θα βοηθήσει όσο και όπως μπορεί στην διεκδίκηση των κλαπέντων γλυπτών του Παρθενώνα από τους Άγγλους. Μακάρι να εννοεί αυτήν την δήλωσή του…
Η στροφή λοιπόν και προς την Ανατολή είναι απαραίτητη πιστεύω για να πάρει η ελληνική οικονομία βοήθειες (αλλά όχι μόνο η οικονομία όπως παραπάνω ανέφερα) από παντού στο διεθνές στερέωμα. Ό,τι περισσότερο πάρεις από ισχυρούς, τόσο το καλύτερο. Δεν πρέπει να έχουμε προκαταλήψεις. Οφείλει κατά την κρίση μου η οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση να έχει στραμμένο το βλέμμα της και προς τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, για να βγει οριστικά και ταχύτερα από την βαθιά κρίση o τόπος μας (εάν βέβαια δεν μας βρει άλλο κακό μέχρι τότε, χτυπάω ξύλο…).
Δημήτρης Κυριακού
