«Ο «Μάρκος Καλλέργης» είναι φιλόδοξος, ευρηματικός, λάτρης του γυναικείου φύλου και είναι πρόθυμος να θυσιαστεί για τα παιδιά του… Στην συνέχεια ίσως αποκαλυφθεί ο λόγος που τον ανάγκασε να εξαφανιστεί 10 χρόνια στο εξωτερικό…» τόνισε χαρακτηριστικά για τον ρόλο που υποδύεται στην δημοφιλή καθημερινή σειρά του ΣΚΑΪ «8 Λέξεις», ο Βύρων Κολάσης.
Ο αγαπημένος ηθοποιός παραχώρησε αποκλειστική συνέντευξη στην σελίδα μας και με μεγάλη ειλικρίνεια και αμεσότητα απάντησε στις ερωτήσεις μας.
Με σπουδές στην Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, πλούσιο καλλιτεχνικό βιογραφικό και εκκίνηση σταδιοδρομίας πλάι σε κορυφαίους ηθοποιούς, θα ήθελε ακόμα- όπως παραδέχθηκε- να ερμηνεύσει κορυφαίους ρόλους που μέχρι στιγμής δεν έχει κάνει, όπως τον Οιδίποδα Τύραννο του Σοφοκλή, Αρχαίες κωμωδίες του Αριστοφάνη κ.α.
Αποκαλύπτει ακόμα πως από μικρός είχε μεγάλη κλήση στην υποκριτική και το μόνο επάγγελμα που τον ενδιάφερε πάντα ήταν αυτό του ηθοποιού!
Ο εκ των πρωταγωνιστών της επιτυχημένης σειράς του ΣΚΑΪ, αναφέρθηκε ακόμα στον πατέρα του ο οποίος υπήρξε ένας θρύλος της μουσικής- διάσημος βιολονίστας-, ενώ κατέθεσε και την δική του οπτική για το πώς εκτιμά ότι θα εξελιχθεί η ζωή των ανθρώπων σε παγκόσμιο επίπεδο, μετά την πανδημία του κορωνοϊού, στηλιτεύοντας την ανθρώπινη ματαιοδοξία!
«Ο πατέρας μου ήθελε να γίνω μουσικός, αλλά το θέατρο από ένστικτο με τραβούσε περισσότερο»
-Από που κατάγεστε κ. Κολάση;
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα. Ο πατέρας μου γεννήθηκε στα Πριγκηπονήσια της Κωνσταντινούπολης και συγκεκριμένα στο νησί Αντιγόνη, που κατοικούσαν μόνο Έλληνες.
-Διαβάσαμε ότι ο αείμνηστος πατέρας σας υπήρξε μουσικός και συνθέτης και μάλιστα έχετε και το ίδιο όνομα με αυτόν. Πείτε μας λίγα λόγια για τον πατέρα σας.
Ο πατέρας μου ήταν παιδί θαύμα στην μουσική και ένας από τους μεγαλύτερους βιολονίστες στην παγκόσμια ιστορία της μουσικής. Από 9 ετών έδινε ρεσιτάλ βιολιού. Και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ήταν ο πρώτος μαέστρος σε ηλικία 17 ετών και το πρώτο βιολί της κρατικής ορχήστρας Αθηνών, όπου η έδρα της ήταν στο ΡΕΞ, στην Πανεπιστημίου στο κέντρο της Αθήνας.
-Θεωρείτε ότι σας μετέδωσε αυτήν την αγάπη για τις τέχνες;
Επέμενε να γίνω μουσικός, όπως και εκείνος. Και συγκεκριμένα ήθελε να γίνω βιολιστής, γιατί οι δάσκαλοι μου που με είχαν αναλάβει του είχαν πει ότι θα γινόμουν ένας εξίσου μεγάλος βιολιστής.
Το θέατρο όμως από ένστικτο στην αρχή με τραβούσε περισσότερο από την μουσική. Γιατί μπορούσα να εκφραστώ κάθε μέρα και με έναν τελείως διαφορετικό τρόπο σε κάθε ρόλο που ερμήνευα. Η μουσική από την πλευρά της, περιορίζει αυτή την δυνατότητα σε καθαρά μαθηματικούς μουσικούς όρους. Με κανέναν τρόπο δεν ήθελα να γίνω μουσικός. Και είχαμε καθημερινούς ομηρικούς καυγάδες. Η αλήθεια είναι ότι μεγάλωσα στο σπίτι της μεγάλης ηθοποιού και αείμνηστης Μαρίας Αλκαίου η οποία ήταν η δεύτερη σύζυγος του πατέρα μου και μύρισα πολύ περισσότερο θέατρο απ’ ότι μουσική. Αυτός ήταν και ένας από τους λόγους που έγινα ηθοποιός.
-Είναι κληρονομικό κάτι τέτοιο ή ο κάθε άνθρωπος τελικά θεωρείτε ότι είναι εντελώς ξεχωριστός κι ακολουθεί πάντα έναν απόλυτα δικό του δρόμο στα ταλέντα που αναπτύσσει και τελικά σε επαγγελματικό επίπεδο;
Ο κάθε άνθρωπος ακολουθεί έναν δικό του αποκλειστικά προσωπικό δρόμο στην τέχνη, όταν φυσικά είναι να ασχοληθεί με αυτή.
Όχι καθόλου δεν με επηρέασε το γεγονός ότι ο πατέρας μου ήταν καλλιτέχνης. Πιστεύω ακράδαντα ότι ήμουν γεννημένος ηθοποιός.
-Ηθοποιός ή σκηνοθέτης; Ποια δραστηριότητα- ειδικότητα από τις δυο αγαπάτε περισσότερο;
Αναμφισβήτητα την ιδιότητα του ηθοποιού αλλά μην ξεχνάτε ότι ένας καλός ηθοποιός μπορεί εξίσου να είναι και πολύ καλός σκηνοθέτης. Εν αντιθέσει με έναν μέτριο ή κακό ηθοποιό ο οποίος μπορεί να γίνει θαυμάσιος σκηνοθέτης.
-Πως και πότε ξεκινήσατε την καριέρα σας στην υποκριτική;
Ξεκίνησα σε ηλικία 12 ετών παίζοντας τον ρόλο του μουσικού Φρανς Λίστ στο θέατρο Όρβο, σημερινό Παλλάς, πλάι στους μεγάλους ηθοποιούς: Μαρία Αλκαίου και Βασίλη Διαμαντόπουλο, οι οποίοι είχαν ανεβάσει το έργο του Γιώργου Ρούσου με τον τίτλο Αθάνατη Πολυαγαπημένη. Διαπραγματευόταν την ιστορία του Μπετόβεν και τον μεγάλο έρωτα του για την σύζυγο του αδερφού του. Συμπληρώνω ότι την εποχή εκείνη έπαιζαν διάφορους ρόλους μεγάλοι ηθοποιοί όπως η Νίκη Τριανταφυλλιδη, η Καίτη Παπανίκα και άλλοι πολλοί.
-Σας άρεσε από μικρός να γίνετε ηθοποιός;
Ήταν το μόνο πράγμα που με ενδιέφερε. Αν μου λέγατε για οποιοδήποτε άλλο επάγγελμα, πλούσιο ή φτωχό, θα με άφηνε παντελώς αδιάφορο.
«Αξέχαστος ρόλος μου αυτός του Κρέοντα από την Αντιγόνη»
-Ποιαν θεωρείτε την κορυφαία σας επιτυχία στην τηλεόραση, στο θέατρο και στον κινηματογράφο;
Δεν υπάρχουν κορυφαίες επιτυχίες στους τομείς που αναφέρατε. Γιατί σε όλες αυτές προσπαθείς να δίνεις πάντα τον καλύτερο σου εαυτό.
Άρα θα έλεγα ότι δεν ξεχωρίζω καμία από τους τρεις κλάδους που αναφέραμε. Ίσως λίγο περισσότερο το θέατρο θα έλεγα, γιατί εκεί έχεις την δυνατότητα άμεσης επαφής με το κοινό. Δεν θα ξεχάσω ποτέ για παράδειγμα τον ρόλο του Κρέοντα από την τραγωδία του Σοφοκλή Αντιγόνη! Όπως επίσης και από την αντικατάσταση που έκανα στο ρόλο του παιδαγωγού σε ηλικία 19 ετών από την επίσης τραγωδία του Σοφοκλή Ηλέκτρα, με τον θίασο της μεγάλης τραγωδού Ασπασίας Παπαθανασίου.
-Τι θα θέλατε να κάνετε ακόμα σε επαγγελματικό επίπεδο που ακόμα δεν έχετε καταφέρει να κάνετε;
Θα ήθελα να παίξω κάποιους κλασικούς ρόλους, αν με αξιώσει ο Θεός, όπως: Μάκβεθ του Σαίξπηρ, Οθέλλο του ίδιου συγγραφέα, τον Οιδίποδα Τύραννο του Σοφοκλή και ίσως μερικές Αρχαίες κωμωδίες του Αριστοφάνη. Ρόλους που πιστεύω ότι θα με ολοκλήρωναν σαν καλλιτέχνη.
«Oι 8 Λέξεις έχουν αλλεπάλληλες ανατροπές. Μυστικά, πάθη, αδυναμίες, δολοφονίες, απιστίες»!
-Θα θέλατε να μας αποκαλύψετε κάτι σημαντικό για την συνέχεια των 8 Λέξεων εάν γνωρίζετε;
Οι ήρωες ακόμα δεν έχουν φτάσει στην τελική λύτρωση των ρόλων τους. Το ευτύχημα είναι ότι το συγκεκριμένο σήριαλ 8 Λέξεις της Βάνας Δημητρίου, έχει αλλεπάλληλες και συνεχόμενες ανατροπές. Μυστικά, πάθη, αδυναμίες, δολοφονίες, απιστίες. Με λίγα λόγια ένα τεράστιο συναισθηματικό χάος.
-Τελικά ο «Μάρκος Καλλέργης» θα… νικήσει σε αυτό το επιχειρηματικό μπρα ντε φερ με τον «Άκη Αρώνη»;
Κανείς δεν θα βγει νικητής ή ηττημένος. Ο μεν Αρώνης κυριαρχεί και βασιλεύει στην Ελλάδα με τις απεριόριστες γνωριμίες του, ο δε Καλλέργης και αυτός με τις δικές του γνωριμίες και δυνάμεις του… εξωτερικού, παλεύει για την απόλυτη κυριαρχία μέσα στον χώρο της φαρμακοβιομηχανίας. Τώρα για το ποιος από τους δυο θα καταλήξει ή αν θα υπερτερήσει ως ο εν δυνάμει νικητής, αυτό το γνωρίζει μόνο η συγγραφέας…
-Πως κρίνετε τον «Μάρκο Καλλέργη»; Τι άνθρωπος τελικά είναι;
Ο Μάρκος Καλλέργης είναι φιλόδοξος, ευρηματικός, λάτρης του γυναικείου φύλου, μα πάνω απ’ όλα λατρεύει τα παιδιά του και είναι πρόθυμος να θυσιαστεί για αυτά… Που στην συνέχεια ίσως αποκαλυφθεί ο λόγος που τον ανάγκασε να εξαφανιστεί 10 χρόνια στο εξωτερικό…
«Μετά τον κορονοϊό, οι πλούσιοι θα γίνουν πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι- Τα κακώς κείμενα της ανθρώπινης φύσης επαναλαμβάνονται»!!
-Όλη αυτή η δύσκολη ιστορία με την πανδημία του κορωνοϊού και η καραντίνα, τι σας άφησε;
Η ζωή αγαπητέ μου φίλε είναι απρόβλεπτη. Είναι σκληρή αλλά και γενναιόδωρη. Το θέμα δεν είναι τι θα αφήσει ο κορωνοϊός πίσω του, αλλά το τι θα γεννήσει η ματαιοδοξία, η βλακεία και η ηλιθιότητα της ανθρωπότητας. Με δυο λόγια, μια καινούρια αναδιακατανομή του παγκόσμιου πλούτου. Που σημαίνει εφόσον οι λαοί δεν αφυπνίζονται, οι πλούσιοι θα γίνουν πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι!!
-Πως περνάτε τον ελεύθερο σας χρόνο;
Ασχολούμαι με οτιδήποτε αγαπώ και είχα παραμελήσει. Παράλληλα σκέφτομαι, διαβάζω και παρατηρώ τον κόσμο γύρω μου. Και καταλήγω δυστυχώς στο συμπέρασμα ότι όσο και αν η ανθρωπότητα τεχνολογικά και βιολογικά έχει εξελιχθεί, τα κακώς κείμενα της ανθρώπινης φύσης επαναλαμβάνονται…
Δημήτρης Κυριακού
