Για φανταστείτε (απευθύνομαι στους μεγαλύτερους σε ηλικία), σε μια ποιοτική της τότε παλιάς ποιοτικής ελληνικής τηλεόρασης εκπομπή όπως πχ. το Αλάτι και Πιπέρι του τεράστιου Φρέντυ Γερμανού, οι καλεσμένοι του πάνελ να χασκογέλαγαν και να σχολίαζαν ανάλαφρα το πρόσφατο περιστατικό με την εκσπερμάτιση ενός παρακμιακού τύπου στην πλάτη μιας φοιτήτριας στο ΑΠΘ… Υπήρχε ποτέ περίπτωση να γίνει κάτι τέτοιο; Προφανώς και όχι. Μάλλον ούτε κατά διάνοια. Γιατί πρώτον δεν θα συνέβαινε ποτέ το εν λόγω περιστατικό σύμφωνα με τα ήθη που επικρατούσαν τότε, αλλά και στην ακραία περίπτωση που συνέβαινε, κανείς δεν θα το επέλεγε για να το σχολιάσει. Θα αναγαγόταν στη σφαίρα του απαγορευμένου, του ανήθικου ή της απόλυτης γελοιότητας.
Στην περίπτωση της εκπομπής του Λιάγκα, υπήρξε όχι μόνο αναφορά του αλλά και… ανάλυσή του, μέχρι και προσπάθεια αναπαράστασης. Με παντελή απουσία ενδιαφέροντος για έννοιες όπως η γυναικεία αξιοπρέπεια, οι κανόνες κοινωνικής συμπεριφοράς και άλλα.
Γεγονότα όπως αυτό, έχουν συμβεί άπειρα στην ιδιωτική τηλεόραση όπου κυριαρχούν προσωπικότητες που απλά και μόνο λόγο ομορφιάς ή γνωριμιών πουλάνε. Εκπομπές και άτομα που δεν έχουν τίποτα το ποιοτικό και το χρήσιμο να προσφέρουν στην πολλαπλά βαλλόμενη και κατακερματισμένη ελληνική κοινωνία.
Μια τηλεόραση με ξένη επιρροή όπου δυστυχώς αφομιώθηκαν όλα τα αρνητικά αυτής της επιρροής και όχι τα θετικά της. Μια σύγχρονη ελληνική ιδιωτική τηλεόραση που περνάει λάθος πρότυπα που έχουν πολλές συνισταμένες «φθηνών ιδεών», έως αγοραίων, και αυτό ως στάση ζωής και νοοτροπίας διαπερνά και διατρέχει σχεδόν όλα τα στρώματα της κοινωνίας και όλες σχεδόν τις ηλικιακές ομάδες με πρώτιστο στόχο τους νέους.
Σήμερα, σε μια χώρα που βάλλεται πανταχόθεν, η ειρηνική επανάσταση αποτελείται από δυο συστατικά- έννοιες: Τις σκληρές αλήθειες και την ποιότητα (ως σκέψη, πράξη, στάση ζωής εν γένει).
Είναι τα μόνα «φάρμακα» για να αντιμετωπίσουμε την σύγχρονη… σισύφειο παρακμή μας.
Δημήτρης Κυριακού
