Σήμερα θα επιχειρήσω να απευθυνθώ αποκλειστικά στους ανθρώπους της γενιάς μου. Της νέας ηλικιακά γενιάς. Ο στόχος μου ένας και μοναδικός: Να προβληματίσω (εάν τα καταφέρω), να προκαλέσω τη σκέψη.
Παρακολούθησα λοιπόν παρέα με ένα καλό φιλαράκι στη Στοά του Βιβλίου 5 μαθήματα Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας (5 Πέμπτες διεξήχθησαν τα μαθήματα), υπό την αφήγηση του καθηγητή ιστορίας και αρχαιολογίας του ΕΚΠΑ, Ευάνθη Χατζηβασιλείου.
Πέρα από όλα τα πολλά θετικά και σημαντικά που αποκόμισα από αυτές τις συναντήσεις, οφείλω να καταθέσω τον σοβαρό προβληματισμό μου για ένα θέμα που προσωπικά μου λέει πολλά, που δείχνει πολλά για το μέλλον:
Από τα 100-120 άτομα που βρίσκονταν περίπου σε κάθε συνάντηση, οι… 100 σχεδόν ήταν άτομα ηλικίας από 50 χρονών και πάνω. Πολύ λίγοι ήταν στην ηλικία μας εκεί.
Για μένα αυτό καταδεικνύει την παντελή έλλειψη ενδιαφέροντος της γενιάς μου (παρά τα πτυχία της, τις πάρα πολλές δεξιότητες και τα βαριά βιογραφικά της) για την ουσιαστική γνώση, για την εξέλιξη, για την περαιτέρω ας την πω αυτομόρφωση. Δεν την ενδιαφέρει δηλαδή στην μεγάλη πλειοψηφία της το παρελθόν εν Ελλάδι. Τι συνέβη ακριβώς. Αρκούμαστε δηλαδή στην Ιστορία που… «διδαχθήκαμε» στο σχολείο της στρεβλής μάθησης της παπαγαλίας; Ή όλα μαθαίνονται μέσα από τις νέες τεχνολογίες; Όχι…
Στο τέλος ο καθηγητής ρωτάει ρητορικά εάν έχουμε διδαχθεί από την οικονομική (και όχι μόνο) κρίση που ζήσαμε 10 χρόνια τώρα… με την σημείωση ότι αυτό θα φανεί στο μέλλον και πως η χώρα έχει δυο δρόμους: ή θα πάει προς το επίπεδο της Βουλγαρίας και κάτω, ή προς το επίπεδο της Ολλανδίας και του Βελγίου, σε απόλυτη συνάρτηση αυτό από το τι οικονομική πολιτική και εν γένει τι νοοτροπία θα ακολουθήσει…
Εάν το δείγμα γραφής για τη γενιά μας είναι αυτό που διαπίστωσα σε αυτές τις συναντήσεις, θα έχουμε ζοφερό μέλλον.
Από πόσο περισσότερο παρτάκηδες και αδιάφορους να αποτελείται η πολυπολιτισμική (?) ελληνική κοινωνία του μέλλοντος της μιζέριας;
Και απολιτικ και χωρίς εθνική συνείδηση. Και όποιοι ήδη είναι πολιτικοποιημένοι είναι απόλυτα περιχαρακωμένοι στην ιδεολογία τους χωρίς ευρύτητα σκέψης… Ή φανατισμένος δηλαδή ή εντελώς αδιάφορος…
Προβληματίζομαι γιατί τα βλέπω μόνο εγώ και ελάχιστοι άλλοι και όχι όλοι σας… Τι είμαι εγώ; Κανένας περισσότερο έξυπνος από εσάς; Όχι, δεν το δέχομαι αυτό.
Το παρελθόν έγραψε και δεν ξεγράφει. Το παρόν το μέτριο το ζούμε, πρέπει σοβαρά να δούμε τι θα κάνουμε στο μέλλον που έρχεται. Σε 10 χρόνια ή λιγότερο θα αναλάβουμε ως γενιά τις τύχες της πατρίδας. Τι θα κάνουμε; Όλα θα πάνε σε έναν αυτόματο πιλότο που θα οδηγήσει στον διάολο;
Προσπαθώ με όλα τα κείμενά μου εδώ στο site αλλά και στην προσωπική μου σελίδα στο Facebook να σας προβληματίσω λίγο να σκεφτείτε, να σκεφτούμε περισσότερο. Θα είμαι ευτυχής εάν το πετύχω.
Να θυμάστε, αν θελήσουμε, όλα είναι δυνατά.
Καλό ΣΚ σε όλους.
Δημήτρης Κυριακού
