Στην ζωή είναι μερικές στιγμές όπου ελέω έκτακτων και τραγικών συνθηκών, δεν μπορείς παρά να παραμερίσεις τις διαφορές.
Τι κι αν είμαστε σε διαρκή, σχεδόν πολεμική, εγρήγορση εξαιτίας των ενεργειών ενός άφρονα ηγέτη γειτονικής χώρας; Ο σημερινός ισχυρός σεισμός στην Σάμο, αναγκάζει τους πάντες να ασχοληθούν με την ανθρώπινη ζωή και μόνο. Όπως και το 1999 με τους σεισμούς σε Τουρκία και Πάρνηθα μέσα σε έναν μήνα, έτσι και τώρα, και σε επίπεδο λαών και σε επίπεδο ηγεσιών των δύο χωρών, Ελλάδας και Τουρκίας, αυτό που διακυβεύεται είναι ακόμα πιο πάνω και από τα εθνικά ζητήματα.
Η Τουρκία μετράει δυστυχώς μέχρι στιγμής δώδεκα νεκρούς στην Σμύρνη εξαιτίας του φονικού εγκέλαδου. Το ίδιο δυστυχώς και η χώρα μας, με την απώλεια δύο νέων παιδιών στην Σάμο. Είναι πραγματικά στιγμές οδύνης, πόνου, θρήνου. Στιγμές όπου τα λόγια δεν μπορούν να προσθέσουν τίποτα περισσότερο σε αυτό το τραγικό που συνετελέσθη.
Η αρχή έγινε από την ελληνική Πολιτεία η οποία εξέφρασε την πρόθεσή της για άμεση συνδρομή και βοήθεια στην Τουρκία και ειδικά για την πόλη της Σμύρνης. Σε ανώτατο επίπεδο. Το ίδιο έκανε και η Τουρκική ηγεσία αργότερα, δηλώνοντας έτοιμη εάν χρειαστεί να βοηθήσει στην Σάμο.
Ευτυχώς τουλάχιστον που δεν είχαμε περισσότερους νεκρούς… Ευτυχώς… Τι ευτυχώς θα μου πείτε… Μετράμε ήδη δεκατέσσερις νεκρούς στις δύο χώρες. Τι να πω, τι να πεις… Να προσευχηθούμε να μην έχουμε κι άλλους. Να σταματήσει ΕΔΩ το κακό. Και να αποκατασταθούν γρήγορα οι ζημιές στο ακριτικό νησί της χώρας μας.
Σε τέτοιες στιγμές ούτε τα οικονομικά μεγέθη παίζουν ρόλο, ούτε οι διαφορές με άλλα κράτη σε διπλωματικό ή άλλο επίπεδο.
Είναι η ώρα της αλληλεγγύης, η ώρα της έμπρακτης στήριξης σε αυτούς που το έχουν ανάγκη. Είναι η ώρα να νικήσει η ανθρωπιά. Το δράμα, οι απώλειες, ο πόνος, η αγωνία για την επόμενη ημέρα, δεν έχουν σύνορα…
Όλα τ΄ άλλα, εύκολα ή δύσκολα θα πάρουν τον δρόμο τους έτσι κι αλλιώς. Ας ελπίσουμε νικηφόρα για τον τόπο μας. Δεν είναι όμως η ώρα.
Δημήτρης Κυριακού
