Είναι γεγονός ότι οι στιγμές είναι πλέον κρίσιμες. Ο κορωνοϊός δεν σταματάει από την ζέστη, ή από… ξόρκια.
Η ατομική ευθύνη είναι δεδομένο ότι παίζει ρόλο καθοριστικό πλέον όσον αφορά στην έκβαση της μάχης με τον ιό. Έχουν υπάρξει παραβάσεις από κάποιους που δεν έχουν καταλάβει ότι χωρίς μέτρα πρωτίστως δεν προστατεύουν τους εαυτούς τους και ύστερα όλους τους αγαπημένους τους.
Υπήρξε το περιστατικό με την σύλληψη των ανεύθυνων (το λιγότερο) νεαρών στον Πειραιά οι οποίοι ήταν θετικοί στον ιό και γύρισαν από την Πάτμο, βάζοντας σε κίνδυνο δεκάδες συνταξιδιώτες τους (!).
Σίγουρα υπάρχουν και άλλοι που μπορεί να κάνουν το ίδιο ίσως γιατί δεν έχουν ακόμα συνειδητοποιήσει το γεγονός ότι μια μονάδα μπορεί να επηρεάσει ένα αποτέλεσμα που θα αφορά περισσότερους.
Η ατομική ευθύνη, όσο και να υπενθυμίζεται από τα Μέσα Ενημέρωσης δεν έχει αποτέλεσμα σε αυτούς που δεν μπορούν να καταλάβουν.
Ό,τι είναι να γίνει θα γίνει, ό,τι έγινε ήδη, έγινε. Ο ανεύθυνος δεν γίνεται υπεύθυνος διαβάζοντας ένα μήνυμα ή ακούγοντας ένα σποτ. Κακά τα ψέματα.
Και ο υπεύθυνος δεν χρειάζεται να ακούσει προτροπές για να τηρήσει μέτρα…
Χώρια που πιστεύω ακράδαντα σήμερα πως οι συνεχείς αναφορές στον κορωνοϊό από όλα τα Μedia κάθε ώρα και κάθε ημέρα, δημιουργούν ένα αίσθημα πίεσης στην κοινή γνώμη. Και ένα αίσθημα φόβου.
Καλό είναι τρεις φορές την ημέρα πχ. να παρέχεται αξιόπιστη, αναλυτική επιστημονική ενημέρωση από τον Εθνικό Οργανισμό Δημόσιας Υγείας, η οποία θα καλύπτει όλες τις απορίες και τα ερωτήματα των πολιτών.
Μέχρι εκεί όμως. 24 ώρες το 24ωρο να αναφερόμαστε στον ιό, δημιουργεί αισθήματα φόβου, ανασφάλειας, αβεβαιότητας, πίεσης, ακόμα και αντίδρασης. Δεν εξυπηρετεί τον σκοπό της ανάσχεσης και ελέγχου του ιού, η τακτική του «βομβαρδισμού» ειδήσεων για τον Covid-19 από το πρωί μέχρι το βράδυ.
Η κυβέρνηση, το κράτος, καλά κάνει και παίρνει ό,τι μέτρο σύμφωνα με τους επιδημιολόγους συμβάλλει στην αντιμετώπιση του ιού. Εγώ μιλάω μόνο για την στάση της συντριπτικής πλειοψηφίας των ΜΜΕ.
Να μην επενδύουν στον Covid-19 για την τηλεθέαση…
Και πάνω από όλα ο κόσμος χρειάζεται μια νότα αισιοδοξίας για να ζήσει δυναμικά στο αύριο.
Δίνω σκηνικό: Επιστροφή από διακοπές (οσονούπω) για όλους. Επιστροφή σε ΑΒΕΒΑΙΟ εργασιακό περιβάλλον ενόψει φθινοπώρου, οικονομικές υποχρεώσεις να τρέχουν. Σχολεία για τα παιδιά μέσα σε περιβάλλον κινδύνου. Καταιγισμός κακών ειδήσεων από όλα τα ΜΜΕ.
Συνακόλουθο άγχος, ψυχολογικές πιέσεις. Στο κόκκινο όλα. Υγεία, τσέπη, ψυχολογία, ανθρώπινες- κοινωνικές σχέσεις…
Δεν τα αποφεύγουμε τα ψυχοφάρμακα…
Ζητείται από όλους αυτοπειθαρχία, συναίσθηση καθήκοντος, σοβαρότητα, μα κυριότερα ψυχραιμία.
Ψυχραιμία από Πολιτεία, κοινή γνώμη, ΜΜΕ, επιχειρηματίες.
Ο πανικός είναι σε ΟΛΕΣ τις περιστάσεις ο χείριστος σύμβουλος.
ΥΓ.1: Μέχρι και η οικονομία είναι ψυχολογία. Ας μην το ξεχνάμε…
ΥΓ.2: Στις διακοπές μου (όχι σε νησί), σχεδόν όλοι οι ταξιδιώτες που συνάντησα στον δρόμο, σε κλειστούς χώρους (σούπερ μάρκετ, ξενοδοχεία, καφετέριες, εστιατόρια κ.α), τηρούσαν τα μέτρα. Κυρίως ως προς την χρήση μασκών. Δεν είδα πολλούς χωρίς μάσκα στον λαιμό τους. Τουναντίον.
ΥΓ.3: Η μόνη λύση για την απόλυτη χαρτογράφηση και την ακρίβη εικόνα του ιού είναι η διεξαγωγή του τεστ ανίχνευσης για όλον τον πληθυσμό. Αλλιώς θα ζούμε με την αμφιβολία εάν είναι ο διπλανός μας φορέας…
Δημήτρης Κυριακού
