Σαν σήμερα, τριάντα χρόνια πριν, έπεσε το Τείχος του Βερολίνου. Ένα σύμβολο διαχωρισμού δύο διαφορετικών κόσμων έπεσε εν μία νυκτί.
Μαζί του εκφράστηκε η ελπίδα για έναν κόσμο λιγότερο διαιρεμένο.
Ποιος μπορεί, άλλωστε, να ξεχάσει τη ρήση του Φράνσις Φουκουγιάμα περί του τέλους της ιστορίας;
30 χρόνια μετά η ανθρωπότητα έζησε και εξακολουθεί να ζει νέες προκλήσεις που φανερώνουν την πολυπλοκότητα της νέας εποχής.
Αρχικά, η επίθεση στους Δίδυμους Πύργους και η ισλαμιστική τρομοκρατία δημιούργησαν καινούργια δεδομένα σε Δύση και Μ. Ανατολή.
Κατόπιν, η ανάδυση ξενοφοβικών τάσεων στην πρώην Ανατολική Γερμανία (βλ. υψηλά ποσοστά του AfD) φανερώνει ότι τα κλειστά συστήματα σκέψης και πολιτικής πρακτικής μπορούν να φανούν με διαφορετικούς τρόπους.
Ακόμα, το Brexit συνιστά ανοιχτή πρόκληση για την ΕΕ σε βασικά σημεία της πολιτικής της.
Επιπλέον, η αμφισβήτηση βασικών αρχών της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας σε Ουγγαρία και Πολωνία έρχονται να θυμίσουν ότι η νίκη της Δημοκρατίας δεν έχει καταστεί οριστική. Κι όλα αυτά σε χώρες που πρωτοστάτησαν στην αμφισβήτηση του «Σιδηρούν Παραπετάσματος».
Μπορεί το Τείχος να έπεσε, όμως διάφοροι αναθεωρητισμοί φιλοδοξούν να χτίσουν νέα τείχη προκατάληψης. Ας μην ξεχάσουμε για να μην ξαναζήσουμε.
Ι. Διαμάντης
