Η Ελλάδα έχει -κατά καιρούς- επηρεαστεί από ποικίλους μύθους. Ένας τέτοιος που οικοδομήθηκε συστηματικά και ανέβηκε κατακόρυφα στα χρόνια της κρίσης ήταν ο μύθος του «ξανθού γένους» που θα «έσωζε» την χώρα από την δυστυχία.
Παρά το γεγονός ότι Ρωσία και Τουρκία υπογράφουν στρατηγικές και γεωπολιτικές συμφωνίες που αλλάζουν τα δεδομένα στην περιοχή εις βάρος της χώρας μας, ο μύθος εξακολουθεί να συντηρείται στις συνειδήσεις πολλών συμπολιτών μας σε σημείο εμπαιγμού προς όσους τον αμφισβητούν.
Αρχικά, θα πρέπει να ξεκαθαριστεί κάτι: όσοι στέκονται κριτικά απέναντι σ’ αυτή την κοσμοθεωρία δεν έχουν πρόβλημα με το ξανθό ως χρώμα. Αντίθετα, η κριτική έχει στο επίκεντρο την άποψη ότι μία προφητεία (αμφιβόλου προέλευσης) μπορεί να καθορίσει την εθνική στρατηγική.
Παράλληλα, υπεισέρχεται ένα ερώτημα: φανταζόμαστε ένα παρόν που δεν υπάρχει ή ένα μέλλον που δείχνει να μην επιβεβαιώνεται;
Ό, τι και αν από τα δύο συμβαίνει, ένα είναι το σημαντικότερο: να μην χάσουμε το τρένο της ιστορίας. Η πραγματικότητα κινείται με ρυθμό και τρόπο που καμία προφητεία ή απόκρυφο κείμενο μπορεί να συλλάβει. Το ζήτημα είναι να κατανοήσουμε τι υπάρχει και που θέλουμε να βαδίσουμε.
Ι. Διαμάντης
