«Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ…». Έτσι τέλειωνε το τραγούδι «Κεμάλ» του Μάνου Χατζιδάκι και του Μαρκ Σνόου και αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα στην Ελλάδα. Γιατί –λυπάμαι που το γράφω- αυτοί είναι οι Έλληνες και δεν πρόκειται να αλλάξουν. Το είδαμε στον απόλυτο βαθμό και από τα αποτελέσματα των εκλογών της περασμένης Κυριακής. Από που να το πιάσει κανείς και που να το αφήσει… Ούτε οι διαφορές ούτε τίποτε από όλα όσα είδαμε δεν θα με απασχολήσουν.
Ας ξεκινήσουμε με τις ίδιες τις εκλογές. Μάλλον στην Κυβέρνηση αποφάσισαν να κάνουν τα πάντα προκειμένου ο κόσμος να μην ψηφίσει. Έτσι λοιπόν έκαναν τις διαδικασίες τρομακτικές και σε μεγάλο μέρος των εκλογικών τμημάτων για να ψηφίσει κανείς θα έπρεπε να περιμένει περίπου 45 λεπτά. Στην ουρά τουλάχιστον που βρισκόμουν εγώ, έξι άτομα που βρίσκονταν μπροστά μου, αποχώρησαν πριν ψηφίσουν, χωρίς να αναφερθούμε και στα άτομα που έβλεπαν τις ουρές και έφευγαν.
Η συνέχεια ήρθε με τα αποτελέσματα. Ποτέ κανείς (με εξαίρεση 1-2 άτομα) από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν έδωσε συγχαρητήρια στον νικητή των εκλογών, Κυριάκο Μητσοτάκη. Θα περίμενε κανείς να γίνει αυτό από τον Πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα, αλλά και πάλι όχι. Κανένας πολιτικός πολιτισμός. Κανένας πολιτισμός γενικότερα! Αφήστε που στα περισσότερα πάνελ οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ απλά έκαναν ό,τι και όσο κυβερνούσαν. Μας έβγαζαν όλους τρελούς, με κορυφαία την κυρία Τασία Χριστοδουλοπούλου, η οποία με τη διαφορά στις 9 μονάδες, συνέχιζε να υποστηρίζει πως το κόμμα της δεν έχασε!
Τι ψήφισε όμως ο… σοφός ελληνικός λαός; Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά και τους νικητές. Καλός, χρυσός ο κύριος Κυμπουρόπουλος, αλλά μπορεί να μας πει κανείς το έργο του που τον έκανε να είναι σε εκλόγιμη θέση για την Ευρωβουλή; Μήπως το μεγάλο του προσόν ήταν η γκάφα του Παύλου Πολάκη, που τον στοχοποίησε και του έκανε δώρο δημοσιότητα;
Αλήθεια, οι Αθηναίοι δεν ντράπηκαν να δώσουν το 20% των ψήφων τους στην Ρένα Δούρου; Αλήθεια, 124 νεκροί δεν ήταν αρκετοί για να πείσουν ακόμη και το πιο ακραίο κομματόσκυλο ότι δεν γίνεται να την υποστηρίξει; Εκείνοι μπορούσαν να ανασάνουν τις ημέρες της φωτιάς στο Μάτι; Δεν είναι από εκείνους που έκλαιγαν για τα θύματα; Πως στο διάολο πας και ψηφίζεις ξανά αυτή τη γυναίκα;
Μετά πάμε στις περιπτώσεις Βελόπουλου και Βαρουφάκη. Ο λαός έχει αυτό που του αξίζει και καλά να πάθει. Φαίνεται και στις δύο περιπτώσεις. Ο ένας προσφέρει χειρόγραφες επιστολές του Ιησού και ο άλλος απλά χρέωσε τη χώρα με 90 δις Ευρώ. Γιατί να μην τους ψηφίσει δηλαδή ο Έλληνας;
Σημαντικό γεγονός ήταν και η πτώση της Χρυσής Αυγής. Πάντως, θα πρέπει σε αυτό το σημείο να ξεκαθαρίσουμε ότι η άποψη «αν τους βγάζανε στην τηλεόραση δεν θα είχαν καθόλου ψήφους γιατί θα έχαναν τις μάσκες τους» δεν ισχύει. Ειδικά σε μια περίοδο που είχε Πρέσπες και τις κόντρες με τους Τούρκους, οι Εθνικιστικές κορώνες τους θα τραβούσαν πολύ κόσμο.
Τώρα, μένει να δούμε σε τι κλίμα θα γίνει η προεκλογική περίοδος. Μέχρι να αποφασίσουν τα επιτελεία των κομμάτων θα μπορούμε να είμαστε ήρεμοι. Μετά όλες οι πλευρές θα προσπαθήσουν να μας πείσουν για το πόσο ανόητοι είμαστε…
Καλή μας τύχη…
Κυριάκος Ζαράνης
