Επιστροφή μετά από αρκετό καιρό στην αρθρογραφία λοιπόν… Αφού οι διαρρήκτες αποφάσισαν να με απαλλάξουν από κινητά και υπολογιστές, η αναμονή για την επιστροφή ήταν κάτι παραπάνω απο λογική. Αντίθετα, καμία λογική δεν μπόρεσα να βρω στην αντιμετώπιση του περιστατικού από τις αρχές!
Ξυπνάς στια 4.30 το πρωί μιας Παρασκευής για να πιείς νερό και ξαφνικά βλέπεις την πόρτα του σπιτιού σου ορθάνοικτη και αρκετά πράγματά σου να λείπουν, ενώ παράλληλα δεν έχεις ρεύμα. Και ο γολγοθάς αρχίζει. Μετά τις πρώτες κινήσεις για ακύρωση καρτών και λοιπά, έρχεται η ώρα να καλέσεις την Άμεσο Δράση.
Και τα παιδιά της Αστυνομίας ήρθαν… Λες λοιπόν “ωραία, θα γίνει έρευνα από τους ανθρώπους”. Κάπου εκεί βλέπεις ότι οι αστυνομικοί πρέπει μόλις να έχουν βγει από τη σχολή. Δεν κάνουν καμία έρευνα στο σπίτι, ενώ βγάζουν συμπέρασμα πως η είσοδος των κλεφτών έγινε στο σπίτι από το μπαλκόνι (έκτος όροφος πολυκατοικίας που δεν πατιέται), τη στιγμή που η πόρτα δεν κλείνει λόγω της παραβίασης που της έγινε!
Η συνέχεια σε βρίσκει λοιπόν στην Ασφάλεια για να δηλώσεις το συμβάν (το οποίο προφανώς δεν μπορεί να γίνει από την Άμεσο Δράση) και να καταθέσεις μήνυση. Μετά από αναμονή τριών περίπου ωρών, καταφέρνεις να κάνεις τη μήνυση, ενώ έχεις δει συνανθρώπους σου που έχουν ανάλογες εμπειρίες να αποχωρούν από το τμήμα λόγω αναμονής (και έτσι να μην καταγράφονται ποτέ στα επίσημα στοιχεία που… βγαίνουν κάθε χρόνο).
Μετά την μήνυση, κλείνεις και ένα ραντεβού για να έρθει η σήμανση και να πάρει δαχτυλικά αποτυπώματα από τον χώρο της κλοπής. Στην περίπτωσή μου βέβαια, οι άνθρωποι (λόγω φόρτου εργασίας) ήρθαν την επόμενη ημέρα. Και κάπως έτσι τέλειωσε η όλη διαδικασία.
Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να τονίσω πως οι πολίτες που ζουν στην Ελλάδα (δεν λέμε οι Έλληνες πολίτς γιατί θύματα διαρρηκτών δεν πέφτουν μόνο οι Έλληνες) πέρα από το κόστος της αντικατάστασης των πραγμάτων που εκλάπησαν θα πρέπει να αντιμετωπίσουν κι άλλα έξοδα. Γιατί για παράδειγμα, αν σου πήραν και το πορτοφόλι με ταυτότητες και διπλώματα, θα πρέπει να πληρώσεις περίπου 130 με 140 Ευρώ για την επανέκδοσή τους (χώρις τα έξοδα για τις φωτογραφίες). Αν σου πήραν μάλιστα και τις κάρτες από το πορτοφόλι, καλή τύχη, καθώς θα πρέπει να πληρώσεις ένα μικρό ποσό για την έκδοσή τους.
Παράνοια είπατε; Ξεκάθαρη παράνοια θα πω εγώ. Ειδικά στην υπόθεση του διπλώματος οδήγησης, σηκώνουμε όλοι τα χέρια ψηλά. Με τούτα και με κείνα βέβαια, ξεχνιέσαι από το κλασικό αίσθημα ανασφάλειας που έχεις πλέον ακόμη και μέσα στο σπίτι σου, το οποίο σε αναγκάζει να το κάνεις… απόρθητο φρούριο.
Υ.Γ. Για την ιστορία… Μετά από μία ημέρα ο υπογράφων ανακάλυψε και τον λόγο για τον οποίο οι διαρρήκτες αποχώρησαν από το σπίτι του χωρίς να τον πειράξουν. Χρειάστηκε βέβαια να το δω εγώ ο ίδιος και όχι η αστυνομία, αλλά αυτή είναι μια άλλη και πονεμένη ιστορία!
Κυριάκος Ζαράνης
