Άλλο ένα περιστατικό ήρθε να προστεθεί στο κλίμα γελοιοποίησης μιας εθνικής επετείου.
Το Monty Python στη μαθητική παρέλαση είναι το σύμπτωμα. Το πρόβλημα έγκειται αλλού.
Το συμβάν αποτελεί συλλογική αποτυχία του εκπαιδευτικού συστήματος της χώρας να μεταδόσει την ιστορική μνήμη στην μαθητική κοινότητα.
Είναι αποτυχία απόδοσης του νοήματος της 28ης Οκτωβρίου.
Η 28η Οκτωβρίου είναι ο στρατιώτης που πολέμησε στα χιονισμένα βουνά της Ηπείρου και στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα για να υπερασπιστεί την εθνική ακεραιότητα απέναντι στη μπότα δύο ολοκληρωτικών καθεστώτων.
Είναι οι εικόνες από τις εκτελέσεις στο Δίστομο, στα Καλάβρυτα και σε τόσες άλλες περιοχές της χώρας.
Είναι ο λιμός της περιόδου 1941-42 όπου άνθρωποι πέθαιναν στον δρόμο αναζητώντας φαγητό.
Είναι οι απλοί, καθημερινοί άνθρωποι που αντιστάθηκαν με ό, τι μέσο είχαν στην διάθεσή τους ενάντια στις δυνάμεις κατοχής του Χίτλερ και του Μουσολίνι.
Η ευθύνη του εκπαιδευτικού συστήματος είναι ξεκάθαρη. Δεν αρκεί η αφήγηση γεγονότων για να περιγραφεί αυτή η εθνική επέτειος.
Εικόνες από τις σφαγές αμάχων ανά την Ελλάδα μπορούν να αποκαλύψουν και να συγκινήσουν.
Ταυτόχρονα, το «ποτέ ξανά Φασισμός και Ναζισμός» απαιτεί μάθηση. Είναι υποχρέωση των αρμοδίων να εξηγήσουν τι σημαίνουν ιστορικά αυτές οι ιδεολογίες για την Ελλάδα και την Ευρώπη. Τα Monty Python τις ξεπλένουν.
Ι. Διαμάντης
