«Θα είμαστε κυβέρνηση όλων των Ελλήνων». Αυτή η φράση είναι διαχρονικά η μόνιμη επωδός των μόλις εκείνη τη στιγμή νεοεκλεγέντων Πρωθυπουργών. Στην περίπτωση του Αλέξη Τσίπρα αυτό δεν βρίσκει και πολύ- ιδίως τα δυο τελευταία χρόνια- εφαρμογή. Ο κ. Τσίπρας, σε πολλές μέχρι στιγμής περιπτώσεις που χρειάστηκε να πάρει θέση επί ενός γεγονότος όπου εξέθετε τη κυβέρνηση και κάποιον συνεργάτη του προσωπικά, ΠΑΝΤΑ, σε όλες τις περιπτώσεις, φρόντισε χωρίς δεύτερη σκέψη να καλύψει κάποιον πολιτικό συνοδοιπόρο του.
Τελευταία περίπτωση ήταν αυτή με τον Π.Πολάκη, όπου ο Πρωθυπουργός δήλωσε ότι η πρόταση μομφής που θα καταθέσει η ΝΔ κατά του αναπληρωτή υπ. Υγείας, θα πέσει στο κενό! Είμαι απολύτως σίγουρος όμως πως εάν οι ρόλοι Πολάκη και Κυμπουρόπουλου ήταν αντίστροφοι, σίγουρα ο ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ θα έκανε λόγο για μια αήθη επίθεση που προσβάλλει τα ανθρώπινα δικαιώματα κτλ.
Προσωπικά δεν θυμάμαι ποτέ άλλοτε άλλον Πρωθυπουργό να παρέχει τόσες πολλές και αδιαμφισβήτητες- εκπεφρασμένες πολλαπλώς, συνεχώς, δημόσια- καλύψεις σε κακώς κείμενα μελών της κυβέρνησής του. Θεωρώ ότι ύστερα από αυτά, η κοινωνική αποδοκιμασία θα μεταταπεί σε μια τεράστια ψήφο κατά της κυβέρνησης σε όλες τις επερχόμενες εκλογές. Γιατί ο κόσμος θεωρεί a priori δεδομένο ένας Πρωθυπουργός να συμπεριφέρεται αμερόληπτα προς όλους και όλα. Να είναι πάνω από τα διάφορα πλαίσια.
Από τον Πολάκη μέχρι τα Tweets για τον… ΠΑΟΚ, μια μεροληψία δρόμος. Και αυτό είναι κρίμα για την ίδια την Δημοκρατία. Για τους Θεσμούς. Για το πολιτικό σύστημα. Για τον πολιτικό πολιτισμό…
Δ. Κυριακού
