Σκεφτόμουν πριν από λίγο ότι ζούμε κάθε προεκλογική περίοδο το… μαρτύριο της σταγόνας της πολιτικής υποκρισίας. Όταν λέω υποκρισία εννοώ ακριβώς τις συμπεριφορές των πολιτικών όλων των βαθμίδων που από τη Βουλή μέχρι τη… λαϊκή της γειτονιάς επιβεβαιώνουν το λαϊκισμό τους ελάχιστες μέρες πριν από εκλογικές αναμετρήσεις… Το απίστευτο είναι ότι αρκετοί από δαύτους τον καταγγέλουν κι όλας σε συζητήσεις!!! Είναι αυτό που λένε «η καμήλα δεν κοιτάει τη καμπούρα της».
Μια φθηνιάρικη και απολύτως προβλέψιμη συμπεριφορά που δημιουργεί απέχθεια στην κοινωνία. Η συμπεριφορά της πλειοψηφίας των πολιτικών (επαναλαμβάνω όλων των βαθμίδων- αξιωμάτων αλλά και παρατάξεων- πλην φωτεινών εξαιρέσεων) έχει περάσει στην συλλογική μας συνείδηση ως κενή περιεχομένου το λιγότερο έως και προκλητική το περισσότερο.
Ο αδόκιμος (λεκτικά) πλην όμως δόκιμος στη πράξη όρος «πολιτικαντισμός» κάνει επιδρομή στη ζωή μας. Στην καθημερινότητά μας, στα… κινητά μας, στις tv μας, στα pc μας, στις πλατείες, στους δρόμους, παντού.
Μια χώρα, μια περιφέρεια, ένας δήμος (πλειοψηφικά το τελευταίο) σε αποσύνθεση. Χωρίς καμία πραγματική δομή, χωρίς βιώσιμα πλάνα, χωρίς βούληση για ρήξεις με κακές νοοτροπίες και αγκυλώσεις.
Δεν θα σας πω τι θα ψηφίσετε. Δημοκρατία λέμε ότι έχουμε. Όμως μην ξεχάσετε ποτέ: Μαύρο στους… Μαυρογιαλούρους της υποκρισίας. Γιατί αλλιώς θα είμαστε συνένοχοι. Μόνο οι έντιμοι, οι αληθινοί και οι εργατικοί να ψηφιστούν. Ευχή μέσα από τη καρδιά μου!
Δημήτρης Κυριακού
