Το δράμα της εισβολής στην Ουκρανία μαίνεται για δύο εβδομάδες. Μία ευρωπαϊκή χώρα υφίσταται εισβολή και καταστροφές σε επίπεδο υποδομών (κι ας μην την θεωρούν ορισμένη ως τέτοια).
Μία εκ των αιτιολογιών για την εισβολή στην Ουκρανία ήταν η λεγόμενη “αποναζιστικοποίηση” της χώρας. Όπως σε αρκετές χώρες του πρώην Ανατολικού Μπλοκ, και στην Ουκρανία έχουν εμφανιστεί φασιστικές και νεοναζιστικές ομάδες που κάνουν ιδιαίτερα αισθητή την εμφάνισή τους. Μία εξ αυτών είναι το λεγόμενο “Τάγμα του Αζόφ”, το οποίο βρίσκεται πίσω από δολοφονίες και βασανιστήρια πολιτών τα τελευταία 8 χρόνια.
Μέλη του “Τάγματος του Αζόφ” έχουν διεισδύσει στα σώματα ασφαλείας. Ωστόσο, η ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας έχει θέσει το “Τάγμα Αζόφ” εκτός μεγαλύτερης επιρροής. Μάλιστα, στις ΗΠΑ έχει ζητηθεί η αναγνώρισή του ως τρομοκρατικής οργάνωσης.
Η νεοναζιστική ομάδα ανήκει στον συνασπισμό “Σβόμποντα”. Παρά τις διακηρύξεις περί ύπαρξης “Ναζί” στην κυβέρνηση της Ουκρανίας, ο συνασπισμός “Σβόμποντα” έλαβε μόλις 2,15% στις βουλευτικές εκλογές του 2019, εκλέγοντας μόλις έναν βουλευτή, χωρίς συμμετοχή στην κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Ωστόσο, όλα αυτά δεν φαίνεται να συγκινούν την Μόσχα, η οποία δίνει εντολές για χτυπήματα εις βάρος αμάχων. Ένα από αυτά σημειώθηκε χθες σε παιδιατρικό νοσοκομείο της Μαριούπολης, με τις εικόνες να είναι αποκαλυπτικές.
Επί ημέρες, άνθρωποι βρίσκονται σε καταφύγια, στερούμενοι βασικά μέσα για την επιβίωσή τους.
Ακόμα, ο αριθμός των προσφύγων συνεχίζει να μεγαλώνει καθημερινά, καθώς χιλιάδες άνθρωποι περνούν σε γειτονικές χώρες. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, οι πρόσφυγες έχουν ξεπεράσει το 1,2 εκατομμύρια κατοίκων από την αρχή του πολέμου.
Το επιχείρημα περί “Ναζί” Ουκρανών που βρίσκονται απ’ άκρη εις άκρη της χώρας γίνεται ανίσχυρο. Όταν, δε, εξακολουθεί να χρησιμοποιείται με αυτόν τον απροκάλυπτο τρόπο, καταντά επικίνδυνο. Διότι το μόνο που κάνει, είναι να στοχοποιεί συλλήβδην έναν λαό, φορτώνοντάς του το κακό.
Αλήθεια, πόσο πόνο (και δυστυχία) χωρά η “αποναζιστικοποίηση” της Ουκρανίας; Πόσοι θάνατοι χρειάζεται να προκληθούν για να δικαιολογηθεί η “ιδεολογική κάθαρση” της χώρας και του λαού της;
ΥΓ. Συμπολίτες μας στη χώρα έχουν ψηφίσει την Χ.Α. σε προηγούμενες εκλογές. Στην Ουκρανία ασκείται από τους ίδιους κριτική στη “Ναζί” κυβέρνηση του εβραϊκής καταγωγής Ζελένσκι… Υπάρχει λογική στην παράνοια..;
Ι. Διαμάντης
