Πρόταση για ανώτατο όριο δημοσιονομικού ελλείμματος στο 3% του ΑΕΠ και τιμή αναφοράς χρέους γενικής κυβέρνησης στο 100% του ΑΕΠ κατέθεσε ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM), στα πλαίσια της διαβούλευσης για τη μεταρρύθμιση της δημοσιονομικής διακυβέρνησης της Ε.Ε. που ξεκίνησε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Σε έγγραφο 40 σελίδων, που είδε σήμερα το φως της δημοσιότητας, ο ESM παρουσιάζει την ιστορία και τις μεταρρυθμίσεις της δημοσιονομικής διακυβέρνησης της Ε.Ε., ενώ υπογραμμίζει τις κυριότερες προκλήσεις.
Κατόπιν, περιγράφονται οι προτάσεις για μεταρρυθμίσεις που έχουν ήδη υλοποιηθεί και στη συνέχεια διατυπώνεται η πρόταση που συμπεριλαμβάνει το μεταπανδημικό μακροοικονομικό πλαίσιο με τις υπάρχουσες συνεισφορές κορυφαίων οικονομολόγων και ιδρυμάτων.
Αναφορικά με την πρόταση του ESM για το δημοσιονομικό έλλειμμα και το χρέος, επισημαίνεται ότι «τα ανώτατα όρια δαπανών που ακολουθούν την τάση της ανάπτυξης θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν τους υφιστάμενους μεσοπρόθεσμους στόχους που εκφράζονται σε όρους διαρθρωτικού ισοζυγίου. Ο συνδυασμός του πρωτογενούς ισοζυγίου με έναν κανόνα δαπανών θα βοηθούσε στη σταθεροποίηση του ρυθμού μείωσης του χρέους για χώρες με δημόσιο χρέος άνω του 100% του ΑΕΠ. Επίσης, το χρέος στο 100% θα συγκλίνει με ρυθμό 1/20 ετησίως, εκτός και αν υπάρξουν σοβαρές οικονομικές συνθήκες ή επενδυτικό κενό που να δικαιολογούν αποκλίσεις».
Στη συνέχεια, γίνεται αναφορά στην κρίση του κορωνοϊού, όπου επισημαίνεται ότι «έφερε υψηλότερες δαπάνες που χρηματοδοτήθηκαν από το χρέος, με τις συνέπειές της να επιβαρύνουν ενδεχομένως περαιτέρω τους δημόσιους προϋπολογισμούς. Η απάντηση της νομισματικής πολιτικής στην κρίση διατήρησε τα επιτόκια χαμηλά και τα βάρη εξυπηρέτησης του χρέους σε διαχειρίσιμα επίπεδα, καθιστώντας τα υψηλότερα επίπεδα του δημοσιονομικού ελλείμματος και του χρέους ανεκτά για τις αγορές».
Τέλος, το έγγραφο του ESM τονίζει ότι οι δημοσιονομικοί κανόνες θα πρέπει να αποτρέπουν τα λάθη της πολιτικής, καθώς «μεσοπρόθεσμα, οι αναθεωρημένοι κανόνες μπορούν να βοηθήσουν στη σταδιακή κατάργηση των διακριτικών δημοσιονομικών μέτρων που σχετίζονται με την πανδημία. Μακροπρόθεσμα, μπορούν να ενισχύσουν τη δέσμευση για δημοσιονομικές θέσεις που σταθεροποιούν τα επίπεδα του δημόσιου χρέους».
