Για τις είκοσι έξι μέρες που πέρασε με τον κορονοϊό γράφει σήμερα στη στήλη του που διατηρεί στα Νέα ο γνωστός δημοσιογράφος Γιάννης Πρετεντέρης.
«Τις πέρασα σπίτι μου, με ήπια συμπτώματα, χωρίς εξάρσεις, γράφοντας, διαβάζοντας και βλέποντας ό,τι ντοκιμαντέρ έπαιζε η τηλεόραση» αναφέρει χαρακτηριστικά, ωστόσο ως «αδαής ασθενής» όπως αναφέρει θέλησε να εκμυστηρευτεί δύο – τρία πραγματάκια που έζησε και αισθάνθηκε αυτό το χρονικό διάστημα.
«Πρώτον, ακόμη και με ήπια συμπτώματα (όπως στην περίπτωσή μου), ο ιόςσε διαλύει κυριολεκτικά. Σε καταβάλλει απίστευτα. Θέλει οικονομία δυνάμεων και προσπάθεια για να το αντιμετωπίσεις, ηρεμία και ξεκούραση.
Δεύτερον, αν κατάλαβα καλά, ο κορονοϊός δεν έχει κανόνες, ούτε δεδομένα. Κάνουμε λοιπόν υπομονή, ακούμε τους γιατρούς ευλαβικά, πηγαίνουμε μέρα με τη μέρα, προσαρμοζόμαστε σε ό,τι μας ζητούν – και κομμένες οι εξυπνάδες!..
Τρίτον, είναι ίσως η χειρότερη κι η πιο ακαλαίσθητη στιγμή να τσακωνόμαστε για το «δημόσιο» ή το «ιδιωτικό», την κυβέρνηση ή την αντιπολίτευση, το έτσι ή το αλλιώς… Δεν μπορώ να σας περιγράψω πόσο γελοίες ακούγονται αυτές οι αντιδικίες από κάποιον που έχει δύσπνοια στο κρεβάτι. Να γίνουμε λοιπόν πρώτα καλά. Να γίνουμε όλοι καλά και θα τα βρούμε όλα. Στη στιγμή τους, αλλά μόνο τότε.
Τέταρτον, ξέρω κι αντιλαμβάνομαι ότι είναι μια δύσκολη στιγμή για όλους. Τους οικείους και φίλους, το ιατρικό προσωπικό, τους συγγενείς, τους μακρινούς και τους γείτονες, όλους τους κατοίκους της χώρας μας.
Ε, λοιπόν, τώρα θέλει λίγη καλή καρδιά. Ευγένεια. Ανθρώπινη συνύπαρξη. Ενδιαφέρον. Ανοχή. Άντε και καμία τρυφεράδα».
Με άλλα λόγια, όπως γράφει ο κ. Πρετεντέρης, «δεν θα πάθετε τίποτα αν σταματήσετε μερικές εβδομάδες να βρίζεστε στο Τwitter. Σε ό,τι με αφορά, σας ευχαριστώ όλες και όλους».
