Είμαι σίγουρος. Θα έχουν περάσει 30 χρόνια και θα θυμόμαστε την Μέρκελ ως την κακή μάγισσα των παραμυθιών. Μια οικονομική μάγισσα της Ευρώπης στα 2020s.
Είναι… καραάδικο να πληρώνει όλη η ήπειρος τις οικονομικές εμμονές του Βερολίνου το οποίο κι αυτό κλειδωνίζεται από τις συνέπειες της πανδημίας του ιού που είναι στη… μόδα.
Δεν γίνεται να βυθίζεται στο απόλυτο σκοτάδι η τρίτη δύναμη της ΕΕ, η Ιταλία και η αλληλέγγυα Ευρώπη (σύμφωνα με το καταστατικό) να κλείνει τα μάτια.
Δεν γίνεται η ΕΕ με κεντρικό της γρανάζι (κι αυτή είναι η ρίζα του χρόνιου προβλήματος…) το Βερολίνο να μην ομονοεί στη λογική και στο δίκαιο, να μην δίνει την ευκαιρία για μια σωτήρια οικονομική ανάσα στις χώρες του Νότου που πλήττονται πολλαπλά τα τελευταία χρόνια και ο Covid 19 τους έδωσε τη χαριστική βολή.
Όπως σωστά είπε και ο Μητσοτάκης, εδώ τώρα δεν κρίνονται οι συνεπείς από τους ασυνεπείς, δεν μιλάμε για οικονομικές μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν στα κράτη- μέλη για την εξυγίανσή τους και για την πειθαρχία του 3% στο έλλειμμα…
Εδώ μιλάμε για πανευρωπαϊκή ανάγκη πριν χαθούν τα πάντα και με ορατό κίνδυνο ό,τι ονειρεύτηκαν οι ιδρυτές της ευρωπαϊκής ιδέας κάποτε, να καταρρεύσει σαν τραπουλόχαρτο εξαιτίας μιας εμμονής.
Γιατί οι οικονομολόγοι δεν βρίσκουν πειστική εξήγηση γιατί το Βερολίνο στυλώνει τόσο πεισματικά τα πόδια. Λες και το ευρωομόλογο θα το εκδόσει το ίδιο…
Εδώ έχουμε να κάνουμε με το κεκτημένο. Αυτό είναι το ζήτημα της Μέρκελ τώρα που στα σίγουρα πολιτικά πνέει τα λοίσθια: Να μην χάσει την πολιτική επιρροή και εξουσία μέσα στην Ένωση.
Όμως ο σεβασμός δεν επιβάλλεται. Παρά μόνο κερδίζεται.
Η Γερμανική κυβέρνηση είναι ο μόνιμος υπονομευτής της συνοχής της Ε.Ε και αυτό αποδεικνύεται κάθε τόσο και με διαφορετική αφορμή. Πλέον το αντιλαμβάνονται οι πάντες.
Η Άνγκελα διάλεξε αυτήν την τροπή που θα πάρουν τα πράγματα σύντομα.
Τhe game is over…
Δημήτρης Κυριακού
