Η -σχετικά- ήρεμη πολιτική επικαιρότητα ταρακουνήθηκε τις προηγούμενες ημέρες από την αποκάλυψη σχετικά με τον διορισμό του διοικητή του νοσοκομείου Καρδίτσας. Παρά την παραίτηση του τελευταίου, αρκετά ζητήματα ήρθαν στην επιφάνεια.
Το μεγάλο ζήτημα, όμως, είναι ένα: μάθαμε από την κρίση; Διδαχθήκαμε από αυτή;
Ένας από τους πολλούς λόγους που οδήγησαν την χώρα στην κρίση είναι η έλλειψη αξιοκρατίας. Αντίθετα με τις περισσότερες χώρες του δυτικού κόσμου, είναι κοινό μυστικό στα καθ’ ημάς ότι οι βασικότερες θέσεις της κρατικής μηχανής ταυτίζονται με τους εκάστοτε κομματικούς συσχετισμούς.
Είναι αμφίβολο αν έχει γίνει σοβαρή συζήτηση για την κρίση στα κομματικά ακροατήρια. Η πνευματική ελίτ προσπαθεί αλλά δεν επαρκεί.
Το ερώτημα είναι η αντίδραση του πολιτικού κόσμου.
Χωρίς αυτοκριτική δεν θα προχωρήσουμε στην επόμενη ημέρα. Χωρίς θεραπεία των χρόνιων ασθενειών είναι πολύ πιθανό να βρεθούμε ξανά στο χείλος του γκρεμού.
Από την συζήτηση δεν πρέπει να απουσιάζει η κοινωνία. Η αλλαγή στάσεων είναι εθνικό ζητούμενο.
ΥΓ. Το πρόβλημα δεν είναι τα «γαλάζια παιδιά» αλλά η ύπαρξη αποχρώσεων ως κριτήριο για την ανάληψη θέσης ευθύνης στο Δημόσιο.
Ι. Διαμάντης
