Σκεφτόμουν τι να γράψω για τη σημερινή ημέρα η οποία είναι αφιερωμένη στο Πολυτεχνείο και τα γεγονότα που έλαβαν χώρα εκείνες τις ημέρες.
Σκέφτηκα λοιπόν ότι το καλύτερο που έχω να κάνω είναι να αντιγράψω ένα κείμενό μου από τη προσωπική μου σελίδα στο Facebook το οποίο και είχα γράψει πέρσι τέτοια μέρα. Πολλοί φίλοι μου όπως μου είχαν γράψει τότε το βρήκαν εύστοχο, γι αυτό και το αναδημοσιεύω αυτούσιο και το θέτω υπό την κρίση σας.
«Μερικοί εκ των πρωταγωνιστών της γενιάς του Πολυτεχνείου μας κατέστρεψαν υπό την έννοια ότι όταν πήραν θέσεις εξουσίας εφάρμοσαν πολιτική που αποδείχθηκε ότι μακροπρόθεσμα δεν βοήθησε το κοινό καλό, τουναντίον έφερε καταστροφή με συνέπεια το απόλυτο τέλμα του 2010 και την προσφυγή στο ΔΝΤ, όμως δεν πρέπει να ξεχαστεί από τη συλλογική μνήμη μας ο αγώνας πολλών αφανών ανθρώπων τις μέρες του Νοέμβρη του ΄73 (οι οποίοι δεν εξαργύρωσαν κατά τη Μεταπολίτευση), για έννοιες διαχρονικές και μεγάλες, όπως είναι η Δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Η χιλιοειπωμένη φράση «ψωμί-παιδεία- ελευθερία» δεν αποτελεί ένα απλό σύνθημα, είναι ένα ζήτημα της καθημερινής μας ζωής. Συνεχές και διαχρονικό ζητούμενο.
Χιλιάδες φοιτητές τότε εκείνες τις ημέρες, με μόνο όπλο το μυαλό τους, τη καρδιά τους τα έβαλαν με μια χουντάρα, με άρματα μάχης και παρακρατικούς.
Αυτό να μην το ξεχνάμε ποτέ. Ήταν δικτατορία. Με ό,τι σημαίνει αυτό. Και το καταλαβαίνουν αυτοί που υπέστησαν βασανιστήρια και διώξεις. Όταν αυτό το νοιώσουμε ποτέ κι εμείς, θα αναθεωρήσουμε, γιατί τώρα τελευταία ακούω και διαβάζω πολλές επικλήσεις σε χούντες. Δηλαδή εσείς θέλετε να έχουμε τα ίδια χάλια με τώρα και χωρίς εκλογές!
Προς το παρόν ζούμε άλλου είδους, άντε κομψά να το θέσω, ελλείμματα δημοκρατίας.
Και στην τελική μπορεί να έχουμε ως νέα γενιά δίκιο ό,τι με τις πράξεις και τις αποφάσεις τους οι προηγούμενοι (γενιά Πολυτεχνείου) κατέστρεψαν το μέλλον και τις προοπτικές μας, αλλά στην τελική εμείς ΤΙ ΚΑΝΑΜΕ ΑΚΡΙΒΩΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΗ ΜΟΙΡΑ μας και τη ροή των πραγμάτων;
Σχεδόν τίποτα.
Αναρτήσεις από το Facebook. Κι αυτό παίζεται…».
Συμπληρώνω σήμερα: Πρέπει να είμαστε πάντα εναντίον κάθε μορφής φασισμού από όπου κι αν προέρχεται. Τον φασισμό μπορεί να τον συναντήσουμε παντού. Στην πολιτική πρακτική, στα Media, στην οικονομική λογική, τακτική και πρακτική, στον δημόσιο διάλογο εν γένει. Παντού. Χρέος μας- από όποιο πόστο είναι ο καθένας μας- είναι να προστατέψουμε την έννοια Δημοκρατία και να την τελειοποιήσουμε. Η Δημοκρατία είναι αγαθό και διαχρονικό ζητούμενο.
— Φωτό από infokids.gr
Δημήτρης Κυριακού
