Η τρίτη και… φαρμακερή εκλογική αναμέτρηση ολοκληρώθηκε και η σκυτάλη της Κυβέρνησης πέρασε πλέον στα χέρια του Κυριάκου Μητσοτάκη. Πως μπορούμε όμως να σχολιάσουμε τα αποτελέσματα των εκλογών της περασμένης Κυριακής; Βελτιώθηκαν οι Έλληνες μπροστά από την κάλπη ή έκαναν τα ίδια με τις περασμένες Ευρωεκλογές;
Αρχικά, θα πρέπει να αναφερθούμε στο τεράστιο ποσοστό της αποχής. Περιπου το 42% των συμπολιτών μας αποφάσισε πως δεν θέλει να έχει άποψη στο ποιός θα κυβερνήσει, επιτρέποντας στους υπόλοιπους να αποφασίσουν για το δικό τους μέλλον. Θα πρέπει όμως κάποια στιγμή να προβληματιστούμε από αυτό και να προσπαθήσουμε να βρούμε ποιοί λόγοι κρατούν τον κόσμο μακρυά από τις κάλπες.
Να είναι η αδυναμία των κομμάτων να καλύψουν ένα τόσο μεγάλο μέρος του πληθυσμού; Να είναι η απογοήτευση; Να είναι ανευθυνότητα; Μήπως όλα αυτά να αποτελούν τον λόγο που κάποιος δεν χρησιμοποιεί το όπλο του ως πολίτης; Ποιός να ξέρει;
Πρώτο κόμμα και με αυτοδυναμία λοιπόν η Νέα Δημοκρατία. Με τον πρόεδρό της και νέο Πρωθυπουργό να βάζει το ένα αυτογκόλ μετά το άλλο κατά την διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Σίγουρα αν στη θέση του ήταν ένας άνθρωπος με καλύτερες επικοινωνιακές “δυνάμεις” η διαφορά θα ήταν μεγαλύτερη. Οπως και να χει όμως, όταν έχεις σαρώσει τον αντίπαλό σου σε τρεις εκλογικές μάχες μέσα σε 1.5 μήνα, κάτι καλό κάνεις.
Δεύτερο κόμμα, ο ΣΥΡΙΖΑ και με ποσοστό άνω του 30%. Υπό κανονικές συνθήκες θα μπορούσε να έχει κερδίσει τις εκλογές με αυτό το ποσοστό, ωστόσο η κυβέρνηση Τσίπρα έκανε τόσα λάθη που δεν χρειαζόταν αντίπαλος για να χάσει τις εκλογές. Κάπως έτσι ο νέος Πρωθυπουργός μπορεί να υπερηφανεύεται για τους 158 βουλευτές του, ωστόσο μήπως έχει τόσο μεγάλο ποσοστό επειδή ο κόσμος δεν ήθελε άλλο ΣΥΡΙΖΑ στην Κυβέρνηση;
Κερδισμένη μπορεί να αισθάνεται πάντως και η Φωφη Γεννηματά. Η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ ρίσκαρε και δεν έχασε! Απομάκρυνε από την ενεργό πολιτική τον Ευάγγελο Βενιζέλο, πάτησε πιο γερά στα πόδια της, διώχνοντας στην ουσία έναν ισχυρό εσωκομματικό αντίπαλο και στη συνέχεια έφερε το κομμα της στο 8%, φέρνοντάς το στην τρίτη θέση. Σίγουρα οι… παλιοί Πασόκοι δεν πανηγυρίζουν για το ποσοστό αυτό, ωστόσο δεν πικράθηκαν. Το θέμα τους πλέον είναι να ανακόψουν την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ προς την σταθεροποίηση σε ρόλο μεγάλου κόμματος, κάτι που δεν είναι αποκλειστικά στο χέςρι τους, αλλά και στης Νέας Δημοκρατίας. Ειδικά αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης κλείσει το μάτι στους δημοσίους υπαλλήλους (την πελατεία δηλαδή τόσο του παλιού ΠΑΣΟΚ όσο και τον νυν ΣΥΡΙΖΑ), τα πράγματα θα αλλάξουν.
Τεταρτο κόμμα ήταν το ΚΚΕ. Σταθερές απόψεις, κλασική στάση και σταθερή πορεία. Ο Δημήτρης Κουτσούμπας δεν έχει καταφέρει να δώσει το κάτι παραπάνω στο ΚΚΕ, το οποίο είναι σταθερά στο 5-6% με το μέλλον να φαντάζει ιδιαίτερο.
Και πάμε στις… σταχτοπούτες της Βουλής. Πρώτη περίπτωση η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου. Το κόμμα που ουσιαστικά έδιωξε από το κοινοβούλιο τη Χρυσή Αυγή θα πρέπει να επενδύσει στην επιτυχία του αυτή και να δείξει πως δεν θα αποτελέσει πυροτέχνημα όπως ο ΛΑΟΣ. Αν καταφέρει να τραβήξει περισσότερο κόσμο από την Χρυσή Αυγή θα έχει ήδη προσφέρει αρκετά στη χώρα, ωστόσο μένει να δούμε και το επίπεδο των βουλευτών του Κυριάκου Βελόπουλου, το οποίο θα κρίνει πολλά.
Τελευταίο κόμμα που πήρε το… εισιτήριο για τη Βουλή η ΜΕΡΑ25 του Γιάνη Βαρουφάκη. Όποια άποψη και να έχει κανείς για την θητεία του κυρίου Βαρουφάκη στην Κυβέρνηση του 2015 δεν έχει σημασία πλέον. Ο κόσμος -μάλλον- του έδωσε συγχωροχάρτι (ή απλά δεν συμφωνεί με όσα ακούστηκαν περί του κόστους της θητείας του) και μένει να δούμε πως θα κινηθεί στη Βουλή. Στόχος πάντως του Γιάνη δεν είναι άλλος από τον κόσμο του “αυθεντικού” ΣΥΡΙΖΑ, στον οποίο φρόντισε αμέσως να κλείσει το μάτι!
Όσο για τη Χρυσή Αυγή; Το κόμμα που γιγαντώθηκε λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών που επικράτησαν στην χώρα, ξεφουσκώνει και δείχνει πως οι Έλληνες δεν είναι ναζιστές. Το σχεδόν 3% που πήρε, στο μέλλον αναμένεται να μειωθεί περισσότερο και να επιστρέψει στα προ Βουλής ποσοστά.
Καλή επιτυχία στη νέα Κυβέρνηση και καλή δύναμη στους πολίτες.
Κυριάκος Ζαράνης
