Η επέλαση της μετάλλαξης Όμικρον σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά της σε παγκόσμιο επίπεδο. Εξαίρεση δεν θα μπορούσε να αποτελέσει η Ελλάδα, με ένα ομολογουμένως προβληματικό από δεκαετίες Εθνικό Σύστημα Υγείας.
Την ώρα που σε πολλές χώρες, ακόμα και προηγμένες, ο κρατικός μηχανισμός κλυδωνίζεται, τα συστήματα υγείας πιέζονται πολύ, σε λίγο και στα εργασιακά ο ιδιωτικός και δημόσιος τομέας εξαιτίας των απουσιών.
Την ίδια ώρα γιατροί και νοσηλευτές είναι εκτός μάχης λόγω ασθένειας, οι μεταλλάξεις είναι απρόβλεπτες και μεταδοτικές και με τα στατιστικά να παραμένουν συντριπτικά υπέρ των εμβολίων (το 86% όσων είναι σε ΜΕΘ λόγω covid δεν έχουν εμβολιαστεί), ΑΚΟΜΑ συζητάμε για τους αντιεμβολιαστές;
Δεν με νοιάζει πλέον εάν στεναχωρήσω λίγους (ευτυχώς) γνωστούς μου αντιεμβολιαστές:
Όταν ακούς ότι φίλοι σου, γνωστοί σου, γύρω σου, δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν τον ιό, διπλά ή και τριπλά εμβολιασμένοι (!) (μπορεί να είμαστε κι εμείς στη θέση τους αύριο…), τότε αβίαστα μου έρχεται να γράψω ότι η είσοδος στα νοσοκομεία ανεμβολίαστων, δημιουργεί προβλήματα πολλαπλάσια.
Το ξέρω, σκληρό. Δεν θα το έλεγα ΠΟΤΕ, σε ΚΑΜΙΑ άλλη περίπτωση, ίσα ίσα που μάχομαι πάντα για να έχουν όλοι ανεξαιρέτως οι άνθρωποι ισότιμη πρόσβαση στα συστήματα υγείας. Αλλά, για σκεφτείτε, ΠΟΣΟ πιο ΣΚΛΗΡΟ και ΑΔΙΚΟ είναι ανεμβολίαστοι να δεσμεύουν κρεβάτια ΜΕΘ ανθρώπων άλλων που μπορεί να έχουν πραγματική, άμεση ανάγκη από ΜΕΘ λόγω καρκίνου, καρδιοπαθειών και άλλων επικίνδυνων ασθενειών που κάνουν επιπλοκές κι αυτές οι κλίνες ΜΕΘ να μην υπάρχουν…; Τα πράγματα είναι οριακά και σοβαρά. Δεν μπορεί μονίμως μια μειοψηφία να παραμένει στον κόσμο της.
Έλεος πλέον με όλους αυτούς. Γιατί το δικαίωμά τους στην ελεύθερη επιλογή, μπορεί να προσκρούει στην πράξη στο δικαίωμά μας για περίθαλψη. Καταλαβαίνουμε επιτέλους τι λέμε; Μην ξεχνάμε ότι δεν κυκλοφορεί μόνο η «ήπια» μετάλλαξη Όμικρον, αλλά ακόμα και η Δέλτα…
Με έναν ιό επικίνδυνο, μεταδοτικό, απρόβλεπτο, με μεταλλάξεις συνεχείς- και μέχρι να έρθει η σωτήρια οριστική φαρμακευτική θεραπεία- ο εμβολιασμός πρέπει με κάποιον τρόπο να καταστεί υποχρεωτικός για όλους. Και αν όχι για όλους, σίγουρα για τους άνω των 50, όπως αποφασίστηκε στην Ιταλία. Και να υπάρχουν συνέπειες σε όποιον παρακούσει. Δημοκρατία φυσικά σημαίνει ελευθερία επιλογών. Όταν έχουμε όμως να κάνουμε με δημόσια υγεία και οι επιλογές μας βλάπτουν ενδεχομένως τους άλλους ή και τους βάζουν σε κίνδυνο, αυτό είναι καθαρή ασυδοσία. Και πρέπει να τελειώσει σήμερα.
Δ. Κυριακού