ΟΚ, είπαμε ναι καλή η συμμετοχή στα κοινά, ιδίως από τη νέα γενιά, αλλά ρε σεις, έλεος. Μας έχουν κατακλήσει στο Facebook με ανακοινώσεις, νέα, φωτογραφίες, προεκλογικής παράνοιας. Υποψήφιοι, γνωστοί μας ή ακόμα και άγνωστοι, ποντάρουν ΤΑ ΠΑΝΤΑ, μέχρι κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή για να πάρουν την ψήφο μας.
Και μετά; Το γνωστό, όλοι στις θέσεις τους και τους ψάχνεις. Προφανώς από όλη τη κριτική μου εξαιρώ μερικά φωτεινά παραδείγματα εξαιρέσεων που απλά επιβεβαιώνουν έναν αποκρουστικό κανόνα. Τον κανόνα που λέει ότι οι περισσότεροι πολιτικοί μας έχουν γραμμένους όταν τελειώσει το προεκλογικό και εκλογικό πανηγυράκι. Ειλικρινά όλο αυτό που ζούμε με έχει πολύ κουράσει και νομίζω ότι η γνώμη μου αντιπροσωπεύει τη γνώμη της πλειοψηφίας της κοινωνίας. Έχει ο καθένας μας τόσα προβλήματα να λύσει στη ζωή του, που το τελευταίο που σκεφτόμαστε είναι να ασχοληθούμε με τον ΚΑΘΕ έναν… Το κωμικοτραγικό είναι όμως άλλο: Ό,τι βάζουν και τους συγγενείς τους στο παιχνίδι της παράνοιας (αυτό σε επίπεδο δημοτικών εκλογών κυρίως) και έρχονται στο σπίτι σου να σου αφήσουν ψηφοδέλτια. Λες και θα αλλάξουμε άποψη για τους υποψήφιους! Κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας αενάως…
Παράνοια…
Άντε αδέλφια, τρεις ημέρες έμειναν να τελειώσει ΚΑΙ αυτή η φαρσοκωμωδία…
ΥΓ: Καλά το είχε τραγουδήσει παλιά η Μαρία Δημητριάδη: Τους έχω βαρεθεί (πλέον)
Δημήτρης Κυριακού
