Σήμερα εκδόθηκε η αθωωτική απόφαση, ύστερα από έξι χρόνια διώξεων, για τον Σταύρος Παπασταύρου με το απαλλακτικό βούλευμα 2723/2020 του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών, το οποίο κατέστη αμετάκλητο
Δήλωση του Σταύρου Παπασταύρου:
«Με το απαλλακτικό βούλευμα 2723/2020 του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών, το οποίο κατέστη αμετάκλητο, ηττήθηκε ολοκληρωτικά το παρακράτος που επιδίωξε συστηματικά την ηθική μου εξόντωση και την ποινική μου καταδίκη.
Τα τελευταία έξι χρόνια δαιμονοποιήθηκα και υπήρξα στόχος μιας επιχείρησης δολοφονίας χαρακτήρα λόγω της πολιτικής μου δράσης με τη Νέα Δημοκρατία και της στενής συνεργασίας μου με τον ΠΘ Αντώνη Σαμαρά. Εκατοντάδες τα δημοσιεύματα λάσπης για τη λίστα Lagarde, τα Panama Papers, ακόμη και για συμμετοχή μου σε εγκληματική οργάνωση ξεπλύματος μαύρου χρήματος. Πρωτοφανής η επανειλημμένη συκοφαντική αναφορά στο όνομά μου ακόμη και από τον Αλέξη Τσίπρα, μέχρι και προεκλογικό τηλεοπτικό σποτ έβγαλαν σε βάρος μου και της Νέας Δημοκρατίας για τις εθνικές εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015.
Ο ορισμός της πολιτικής δίωξης δηλαδή, αλλά και ο ορισμός της σκευωρίας. Οι διώκτες μου ήταν αδίστακτοι. Επιχείρησαν να χειραγωγήσουν τη Δικαιοσύνη, εκβίασαν, έφτασαν μέχρι να αποκρύψουν έγγραφο που αποδείκνυε την αθωότητά μου.
Έπρεπε να καταδικαστώ και να παραμείνω αμαυρωμένος εκτός και αν όπως ζητήθηκε μιλούσα εναντίον της Μαρέβας Γκραμπόφσκι Μητσοτάκη. Τόσο απλά, τόσο αισχρά, τόσο δόλια.
Χρειάστηκαν 6 ολόκληρα, πολύ δύσκολα χρόνια ώστε να καταπέσει η σκευωρία εναντίον μου. Με σειρά από αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις των φορολογικών δικαστηρίων και της ποινικής δικαιοσύνης δικαιώθηκα πανηγυρικά για όλα όσα με κατηγόρησαν και το πολυδιαφημισμένο φορολογικό πρόστιμο επιστράφηκε επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Στάθηκα όρθιος σε αυτόν τον προσωπικό Γολγοθά, με τη βοήθεια της οικογένειάς μου, των αγαπημένων μου προσώπων και του Θεού.
Στην υπόθεσή μου, την υπόθεση Παπασταύρου, οι θεσμοί της Πολιτείας μας αποδείχτηκαν αρχικά ασθενείς. Και αυτό μας αφορά όλους. Πολίτες, δημόσιους λειτουργούς, πολιτική ηγεσία. Οι στημένες πολιτικές διώξεις σε βάρος πολιτικών αντιπάλων και ενίοτε σε βάρος των συζύγων, των οικογενειών και των συνεργατών τους, είναι χαρακτηριστικά αυταρχικών καθεστώτων. Όχι της Ελληνικής Δημοκρατίας. Και πρέπει να εκλείψουν.
Στη διάρκεια της συζήτησης των πολιτικών αρχηγών στις 15 Απριλίου 2016, ο τότε Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας σε σχετική ερώτηση του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης Κυριάκου Μητσοτάκη, είχε συμφωνήσει, ότι σε περίπτωση αθώωσής μου, θα ζητούσε συγνώμη. Δεν την επιζητώ σήμερα ως προσωπική δικαίωση, την αναμένω όμως ως πρώτο βήμα ώστε αυτό που βάναυσα έγινε σε βάρος μου να μην επαναληφθεί σε οποιονδήποτε αθώο πολίτη, ανεξαρτήτως της ιδεολογικής και πολιτικής του ταυτότητας. Είναι θέμα Δημοκρατίας».
Σαμαράς
«Χρειάστηκαν 6 ολόκληρα χρόνια για να κερδίσει πίσω τη ζωή του ο Σταύρος Παπασταυρου. Ρωτάω λοιπόν, ευθέως, τον κ.Τσίπρα : γιατί ενώ γνώριζε από την πρώτη στιγμή την αθωότητα του Παπασταύρου κατασκεύασε, μαζί με το παρακράτος του, κατηγορίες χωρίς ντροπή;» σημειώνει χαρακτηριστικά ο κ. Σαμαράς για να προσθέσει «Ρωτάω τον κ.Τσίπρα, γιατί αφού εξευτέλισαν δημόσια έναν αθώο άνθρωπο, του ζήταγαν μετά κι ανταλλάγματα για να τον ..αποκαταστήσουν;
Ρωτάω τον κ. Τσίπρα, γιατί αντί να συγκρουσθούμε πολιτικά προτίμησε τη συκοφαντία και τη διαπόμπευση εμένα και των συνεργατών μου;
Λυπάμαι τον κ. Τσίπρα, γιατί επιδίωξε μια Ελλάδα-Μπανανία αντί για Πολιτεία και κράτος δικαίου. Ομως, ευχαριστώ τον κ. Τσίπρα, γιατί απέδειξε ότι στην πολιτική δικαιώνονται οι αρχές, οι αξίες, η σοβαρότητα και όχι η λάσπη. Ναι λοιπόν κ. Τσίπρα, όπως σας είχα πει και τότε, “μακάρι η Ελλάδα να είχε 10 Παπασταύρου”….».
