Σημαντική συρρίκνωση των εργασιακών μεγεθών επήλθε στην Ελλάδα το 2020 λόγω της πανδημίας, όπως αποκαλύπτει έρευνα του Δελτίου Οικονομικών Εξελίξεων του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ.
Ειδικότερα, τα μέτρα που έλαβαν τα κράτη-μέλη της ΕΕ για την αποτροπή της διασποράς της νόσου επιδείνωσαν την κατάσταση στον εργασιακό κλάδο.
Αρχικά, παρατηρήθηκε μείωση των εργασιακών ωρών κατά 12,6%. Την ίδια στιγμή, με τον υπολογισμό της απώλειας των ωρών εργασίας με όρους χαμένων θέσεων πλήρους απασχόλησης, ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας εκτιμά ότι το κόστος στην Ελλάδα αντιστοιχεί με 492,9 χιλιάδες θέσεις πλήρους απασχόλησης.
Η συγκεκριμένη απώλεια ισοδυναμεί περίπου με το 10,7% του εργατικού δυναμικού, η οποία καλύφθηκε είτε μέσω της μείωσης του ωραρίου των μισθωτών είτε μέσω της εφαρμογής του μέτρου της αναστολής των συμβάσεων εργασίας, είτε μέσω της απόλυσής τους.
Αναφορικά με την απασχόληση, διαπιστώνεται πτώση του ποσοστού των εργαζομένων που απασχολούνται από 40 μέχρι 47 ώρες εβδομαδιαία από 90% το δ’ τρίμηνο του 2019 σε 60% το δ’ τρίμηνο του 2020. Ταυτόχρονα, παρατηρείται αύξηση του ποσοστού όσων εργάστηκαν λιγότερες από 39 ώρες κατά 20%, την στιγμή που διαπιστώνεται αύξηση όσων εργάστηκαν πάνω από 48 ώρες κατά 10%.
Σχετικά με τις αποδοχές των εργαζομένων, η έρευνα του ΙΝΕ της ΓΣΕΕ αποκαλύπτει ότι ο μέσος ακαθάριστος μισθός μειώθηκε κατά 2,5% σε σχέση με το 2019 αποτελώντας τη δέκατη τέταρτη χειρότερη επίδοση στην Ευρωζώνη. Σε κλαδικό επίπεδο, αυτή η τάση παρατηρήθηκε στη γεωργία, στη μεταποίηση, στις κατασκευές, στο εμπόριο, στην εστίαση, στην παροχή καταλύματος και των μεταφορών, στις τέχνες και στη ψυχαγωγία.
Ακόμα, τις συνέπειες των μεταβολών στο εργασιακό περιβάλλον φαίνεται να βιώνουν οι ηλικιακές ομάδες 15 έως 19 ετών και 25 έως 29 ετών. Μάλιστα, οι γυναίκες ηλικίας 25 έως 29 ετών αντιμετώπισαν πολύ έντονα το πρόβλημα, καθώς το ποσοστό ανεργίας αυξήθηκε από 25% το δ’ τρίμηνο του 2019 σε 33% το δ’ τρίμηνο του 2020.
Κατά συνέπεια, το ΙΝΕ της ΓΣΕΕ σχολιάζει ότι η αύξηση του κατώτατοι μισθού και η δημιουργία θέσεων εργασίας αποτελούν βασικές παράμετροι για την ανάκαμψη. Τέλος, σημειώνεται ότι η αύξηση της κοινωνικής προστασίας για όσους βρίσκονται στα χαμηλότερα μισθολογικά κλιμάκια θα ενίσχυε την κατανάλωση.
