Είναι τουλάχιστον αφελές τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ να πιστεύουν ότι ο κόσμος έχει ξεχάσει την τραγική διαχείρισή του επί των ημερών του σε μια σειρά από σοβαρά θέματα που και σήμερα αντιμετωπίζουμε εκ νέου. Τις πυρκαγιές και τις νέες μεταναστευτικές ροές (από Αφγανιστάν οσονούπω).
Όσο ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης επισημαίνει ελλείψεις, καθυστερήσεις και κενά στον κρατικό μηχανισμό (είναι σίγουρα η δουλειά της αντιπολίτευσης αυτή), τόσο ο κόσμος προβαίνει μοιραία στις απαραίτητες συγκρίσεις, γιατί όλα στην πολιτική είναι συγκριτικά.
Χωρίς να θέλω να προσφέρω στήριξη και επικοινωνιακή κάλυψη στο κυβερνών κόμμα και την κυβέρνηση, αφού δουλειά μας είναι να επισημαίνουμε κι εμείς όλα τα αρνητικά που υπάρχουν σε κάθε τομέα- και τα έχουμε κατά καιρούς γράψει-συν το γεγονός ότι δεν έχουμε εξαρτήσεις, δεν θεωρώ τυχαίο που ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κολλημένος δημοσκοπικά για πάνω από δύο χρόνια. Η τακτική μιας αντιπολίτευσης καταγγελίας αμιγώς, καταστρέφει και την προοπτική της επανόδου για ένα κόμμα εξουσίας.
Όλοι, δημοσιογράφοι, πολιτικοί αναλυτές, επικοινωνιολόγοι και φυσικά δημοσκόποι, έχουν από καιρό διαπιστώσει ότι το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης δεν διαθέτει όχι μόνο σοβαρό εναλλακτικό σχέδιο εξουσίας, αλλά δεν έχει και τις λύσεις στα φλέγοντα προβλήματα, όπως η αντιμετώπιση της πανδημίας, των πυρκαγιών και το μεταναστευτικό. Εάν προκύψει θέμα (απεύχομαι φυσικά) μέσα στο ΄22 και στην οικονομία και δεν «τραβήξει» το σχέδιο επανεκκίνησης οικονομίας από τα χρήματα του ταμείου ανάκαμψης σε συνδυασμό με νέα ύφεση από ένα τέταρτο κύμα πανδημίας, ο ΣΥΡΙΖΑ πάλι δεν θα έχει να προτείνει κάτι διαφορετικό και εφαρμόσιμο.
Οι συγκρίσεις αναπόφευκτες λοιπόν: Όσον αφορά στο θέμα των πυρκαγιών, το Μάτι θα στοιχειώνει για πάντα τον ΣΥΡΙΖΑ, εκ του αποτελέσματος. Γιατί σε μια μικρότερη φωτιά εν προκειμένω τότε, σε σχέση με τις πολλαπλές εστίες (το πως και το γιατί, σε άλλο άρθρο) τώρα, στην δεύτερη περίπτωση δεν είχαμε 100 τόσους νεκρούς… Γίνεται η τραγωδία στο Μάτι, τι άλλαξε η τότε κυβέρνηση στον αντιπυρικό σχεδιασμό της μέχρι τις εκλογές του 2019; Έγινε κάτι αξιοσημείωτο έναν χρόνο μετά; Φυσικά και δύο χρόνια τώρα, ελλείψεις στον σχεδιασμό παρατηρήθηκαν και επί ημερών Μητσοτάκη, πλην όμως έστω και αργά, γίνονται ενέργειες για σωστό σχεδιασμό, και ευτυχώς όπως έγραψα και πιο πάνω, δεν είχαμε εκατόμβες νεκρών.
Πάμε στο θέμα της πανδημίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλ. Τσίπρας μονότονα ασκούν κριτική στην κυβέρνηση εδώ και μήνες για καθυστέρηση στην ενίσχυση νοσοκομείων και ΜΕΘ. Παρόλα αυτά, κυβερνούσαν επί 4,5 χρόνια και όλοι ξέρουμε τι ελλείψεις έχουν τα νοσοκομεία όλης της περιφέρειας.
Όσον αφορά στο μεταναστευτικό που θα επανέλθει για τη χώρα ως ζήτημα λόγω των δραματικών εξελίξεων στο Αφγανιστάν, από τη μια έχουμε έναν φράκτη αποτροπής στον Έβρο (ώστε να μην πιέζει η Τουρκική ηγεσία με τις γνωστές μεθόδους της) κι από την άλλη είχαμε γεμάτη τη Μόρια κι αλλού και το περίφημο «η θάλασσα δεν έχει σύνορα».
Όλα αυτά λοιπόν και άλλα ακόμα μικρότερα, εξηγούν γιατί ακόμα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κολλήσει στα ποσοστά του. Δεν πείθει. Για δύο λόγους: Πρώτον διότι κανένα στέλεχός του δεν προέβη σε αυτοκριτική για τα λάθη από το 2015 έως το 2019- ακόμα κι αυτό είχαμε από τους τωρινούς, χωρίς να σημαίνει ότι πρακτικά βέβαια αλλάζει τίποτα με τις καμένες εκτάσεις- και δεύτερον γιατί δεν υπάρχει εναλλακτικό, διαφορετικό, πειστικό σχέδιο για τα κρίσιμα.
Το δυστύχημα είναι ότι ουσιαστικά η κυβέρνηση «παίζει μπάλα» μόνη της και όλο τα λάθη της μεγαλώνουν, χωρίς ουσιαστικό αντίλογο…
Δημήτρης Κυριακού
