Η άρση του εμπάργκο όπλων από τις ΗΠΑ στην Κύπρο σηματοδοτεί την αλλαγή της στάσης ουδετερότητας των ΗΠΑ και τυπικά πλέον, ουσιαστικά δηλαδή, μεταξύ Κύπρου- Ελλάδας και Τουρκίας.
Μια ισχυρή ένδειξη είχαμε όταν η Ουάσινγκτον ύψωσε εμπόδια στην Άγκυρα για την πώληση των νέων F-16, καθώς και με τη συμφωνία με την Αθήνα για πώληση F-35. Τώρα πλέον, έχουμε και την απόδειξη με την απόφαση για την Κύπρο.
Παράλληλα το γεγονός αυτό αποτελεί μια σαφώς πολύ θετική εξέλιξη για τον Ελληνισμό γενικότερα, καθώς για πρώτη φορά μετά από 35 ολόκληρα χρόνια, η Κύπρος θα μπορεί να δέχεται Αμερικανική στρατιωτική βοήθεια για «παν ενδεχόμενο» στο μέλλον.
Με τη Τουρκική ηγεσία να έχει διπλωματικά αποθρασυνθεί τελείως και να μην υπάρχει καμιά εγγύηση από κανέναν ότι το επόμενο χρονικό διάστημα δεν θα κάνει κάποια κίνηση σε Αιγαίο, Κύπρο, Ανατολική Μεσόγειο, και με δεδομένο ότι ενόψει εκλογών στην Τουρκία, ο Ερντογάν ψάχνει μια κίνηση εντυπωσιασμού για να αντιστρέψει το εις βάρος του κλίμα στο εσωτερικό, δύο πράγματα θα συμβούν:
Ή η κίνηση αυτή των ΗΠΑ, θα ανάψει την σπίθα για να συμβεί κάτι απευκταίο στους γεωγραφικούς χώρους που προαναφέραμε, καθώς ενέχει- σε έναν βαθμό- ρίσκο αναφορικά με αυτά που μπορεί να φέρει εάν λάβουμε υπόψη μας ότι ο Ερντογάν μπορεί να ξεφύγει από τα πλαίσια της λογικής ή θα επιχειρηθεί από την Τουρκική ηγεσία ολική διπλωματική αναδίπλωση, πράγμα που θα ευχόταν η ελληνική πλευρά.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, με αφορμή τα τελευταία γεγονότα των τελευταίων μηνών λόγω του πολέμου στην Ουκρανία και με αποκορύφωμα τη σημερινή απόφαση, είναι κάτι παραπάνω από ορατό ότι έχουν δημιουργηθεί δύο «στρατόπεδα»: ΗΠΑ- Ελλάδα (Κύπρος), Ρωσία- Τουρκία (δείτε συχνές συναντήσεις Ερντογάν- Πούτιν).
Οι εξελίξεις το επόμενο χρονικό διάστημα θα είναι σημαντικές, καθώς στις 20 Σεπτεμβρίου θα διεξαχθεί η ΓΣ του ΟΗΕ όπου θα ειπωθούν πολλά.
Η Ελληνική πλευρά καλώς πράττει και διευρύνει συμμαχίες, καλώς απαντάει με ξεκάθαρο τρόπο στην Άγκυρα, γιατί απλά, δεν γίνεται αλλιώς. Θεωρείται αυτονόητο.
Δημήτρης Κυριακού
